maandag 4 februari 2013

Dichterlijke nijd

Wat me stoort aan heel die dichtwereld
is haar eigen opgeblazenheid en pomp.
De arrogantie waarmee men mij soms zegt:
"Jij bent geen echte dichter, jij schrijft geen poëzie,
je taalgebruik is te banaal."

Wel, naar de duivel ermee,
ik hou nu eenmaal van de eenvoud,
van duidelijke taal, what you see,
is what you get.

Van dichters die echte poëzie beoefenen
met vermetel taalgebruik en ingenieuze
vondsten, desgevallend totaal onbegrijpelijk zijn
met als gevolg amper gelezen,
ik doe koppig voort met wat ik doe,
en bestempel mij toch als dichter,
bij gebrek aan een beter subjectief

Ik zie uw punt, begrijp uw mening,
en wens jullie bij gebrek aan inventiviteit
enkel het kielhalen toe.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten