Sonnet 31

Een knappe vriendin zei me onlangs

eens mee te gaan naar Pilates

zij hadden maar 1 man, een tweederangs

het was een hijger, en een lul, wat concreets

hij wou altijd iemand verbeteren, met boemerangs

zou ik hem bestoken, als een barbiepop op skates

zei dat hij de vrouwen vergeleek met orang-oetangs

ik knikte maar instemmend want zei lijkt wat Zweeds

ze heeft wat weg van die Zweedse in Taxi

met ellenlange benen en een stevige achterkant

ik zal Pilates toch maar niet doen want

altijd kijken op ingespannen lijven in glossy

maillots lijkt me wat veel gevraagd voor een klant

die seksueel lichtelijk is aangebrand

Sonnet 30

Ik heb reeds twee brieven verstuurd

want als dichter kan ik niet leven

twee brieven, waarop ik heb geborduurd

perfect te zijn voor het rijke bedrijfsleven

twee brieven, netjes gemanicuurd

al leid ik dan een dubbelleven

als werknemer en schrijver, ik ben niet verzuurd

al vrees ik dan wel voor mijn liefdesleven

alhoewel ik de voordelen verkies

die een job mij kan bieden

auto, gsm en laptop, mooi is dat

en nu nog wat dieetadvies

want dat zijn aandachtsgebieden

en ik ben snel weer een zwerfkat

Sonnet 29

Vanmorgen was ik nog niet goed wakker

toen ik bij mij thuis koffie wilde zetten

ik had de krant genomen, en een slechte makker,

namelijk een sigaret, ik kraste wat biljetten

ik kan me immers geen verdomde kakker

meer noemen, in weerwil van ochtendlijke kroketten

maar voor langs te gaan bij de vrolijke bakker

begint mijn ochtendlijk leven met wat te chatten

ik hoorde vanuit de keuken een gesis

maar wist me van de prins geen kwaad

ik las wat artikels over het onderwijs

want het werk vormt voor mij toch een gemis

maar genoeg met dit meewarig geblaat

opkuisen nu, want ik vergat de koffiepot, wijs.

Sonnet 28

Ik ben vandaag gaan lopen met een kater

elke looppas was een fijne marteling

iedere pas bracht me dichter bij de krater

ik voelde me echt als een trainingsslappeling

en zeker geen steracteur in het amfitheater

ik was eerder een verloren gewaande banneling

dronk ik gisteren maar sloten ijswater

dan zag je in mijn ogen een sprankeling

nu waren mijn ogen donker en grauw

tot Ilse ze wat deed flonkeren

met het verkopen van wat gore praat

nu ben ik fris als een toiletjuffrouw

en ik zal me niet meer bekommeren

over de repetitiviteit van Dirk zijn plaat.

Sonnet 27

Soms blader ik in de krant wel eens door naar een lezersbrief

en daar bemerk ik vele malen dezelfde nietszeggende namen

maar af en toe komt een naam terug, een man in winteroffensief

Frans Truyens, u misschien onbekend, maar deze lijkt zich te bekwamen

in het uitschelden van personen, hoererende studentes, altijd explosief

snotneuzende comazuipers en laffe tieners, Frans laat zich niet pramen

om een doodsschop te geven aan de jeugd, al is hij waarschijnlijk fictief

of een pseudoniem van Filip De Winter, auteur van meerdere miskramen

toch vind ik het plezant te lezen wat leeft onder de Antwerpenaar

meestal omdat het is geschreven in een verouderd proza

hier is er nog sprake van vele rechten en plichten

je weet natuurlijk niet wat je leest, is het misschien van een kluizenaar,

een razende beoefenaar van judo, of zo’n type uit de yoga

morgen lees ik mijn rubriekje weer, al is het om me te verlichten 

Sonnet 26

Vandaag had ik weer een droom, en niet in monochroom

ik werkte samen met dr. Wilson, u weet wel van dr. House

het was er een in overweldigende kleuren, als een jongensdroom

en ook wel in aparte smaken, zoals een plakje spacecake in muntsaus

er ontspon zich meteen een vreemd feestje, op de afdeling met een gnoom

die verkleed was als zwart-gele vrouwelijke bij met spinnenpoten, applaus

toen kwam er plots een ambulance binnen, en ik reageerde nogal loom

tot ik merkte, dat de patiënt pillen vrat als waren het M&M’s, de zeurkous

daarna brak een ware strijd los om de patiënt te redden,

die redelijk goed verliep tot we plots bemerkten,

de bij met schrikwekkende spinnenpoten en ikzelf

dat we fout waren met de status en de dekbedden

we zagen grauw toen we inzagen dat we ons beperkten

tot het rekken van een feeënleven ontsnapt uit het gewelf

Sonnet 25

Er werd mij vandaag gevraagd naar mijn creativiteit

naar het euvele waarom van mijn vele sonnetten

simpel gezegd: ik heb nu als Afrikanen de tijd

dromerig leef ik, als het ware begeleid door castagnetten

het leven omhelzend in al zijn ludieke absurditeit

schild en vriend met Antwerpse tongval op de Brugse metten

assertiviteit en smeulende agressiviteit als nevenactiviteit

de kleine mensen met enkel krant en tv zijn de nieuwe vedetten

ik kan nu zonder tegenzet de ampele zaak bedotten

al rij ik dan meestal tegen mijn eigen kar

geen grotere slavendrijver als de ongeduldige geest

een volledige rondleiding in de elfengrotten

als noemenswaardig alternatief voor de cocktailbar

ik ben als een kind zo rijk op een piratenfeest

Sonnet 24

Ik hoorde vandaag Wouter Beke spreken

en ik voelde me meteen hopeloos verloren

als ik kon, zou ik zijn hypocrisie afbreken

tot hij het achterste van zijn tong liet ringeloren

ik heb een hekel aan de katholieke leken

die me regeltjes voorschrijven tot het ochtendgloren

laten we het afschaffen, de wittebroodsweken

zodat de arrogantie van de CD&V geen lang leven is beschoren

Ik ergerde me aan het interview van De Vadder

die hem geen duimbreed in de weg legde

voor het brengen van politieke propaganda

Beke kronkelde voort als een slijmerige adder

en leek blij met het onuitgesproken gezegde

laat de CD&V toch uitsterven als was het een reuzenpanda

Sonnet 23

Af en toe zou ik een cursus willen volgen

voor het vatten van de mooie beelden

die voorkomen in mijn dromenrijk, vervolgen

kan men mij hopelijk niet voor de moorden

gepleegd in mijn slaap, maar eer ik word verzwolgen

door foute juryleden die laconiek over mij oordeelden,

neem ik droomvermassen tot advocaat, die verbolgen

staat te acteren over zoveel onrechtvaardigheid, waanbeelden

zijn het van een veelgeplaagde doelman zonder gevolgen.

Als ik dan word vrijgepleit van het doden van veile spitsen,

bedank ik hem met een judaskus, want iemand moest opstaan

tegen een eeuwenoud onrecht, dat van de veel gepasseerde

doelman die het recht nam in eigen handschoen, hitsen

wij nog eenmaal de mensen op, het is een klotebaan

maar het is hierover dat ik nu eenmaal fantaseerde

Sonnet 22

Een bundel poëzie bestaat uit een paar

goede, meerdere middelmatige en zeer veel

slechte gedichten. Goede gedichten zijn notoir

en de paradepaardjes van de verwaande minestreel,

de middelmatige, slechts met veel geluk het abbatoir

overlevend door de poëtische luiheid maar als juweel

verkocht. De slechte zijn als een man zijn bilhaar,

totaal overbodig en storend, maar heel reëel.

Het is slechts op die manier dat een boek

wordt gevuld.  Inspiratie komt niet kostenloos,

en de dichter drukt zich voor betere tijden.

Als u zich nu verslikt in uw koek,

dit is gewoon een kwestie van marketing, kansloos

is de lezer, die alleen kijkt naar mooie begoochelingen.

Sonnet 21

Ik keek vandaag languit naar de openingskoers

om voluit voor de gevallen God Tom Boonen

te supporteren, maar wat gebeurde op het parcours

Tom Boonen wou zijn beginnende conditie bekronen

maar werd gecounterd door een wat boers

uitziende jongen en voorbijgesneld richting velours

het was wederom tijd voor een aanval op de iconen

mogelijks heeft Boonen meer geluk met het bestrijden van zijn demonen

immers publicitair blijft Boonen een kanon

met zijn tekortkomingen een echte mens

en geen overbodige kartonnen stripfiguur

moge hij morgen beter functioneren in het Brussels kanton

want uiteindelijk doe ik hem een kleine wens

dat hij moge strijden met het hellevuur

Sonnet 20

Een verwarde dichter die gelooft in zijn eigen genialiteit

kan beter met zijn voeten weer op aarde komen

wat telt is enkel zijn ontwapenende originaliteit

want hij kan zijn lezers vaak op een hand tellen

in eigen gezin, stad of land is hij vaak een miskende entiteit

mag ik u dan vragen hoeveel dichters u wel mag kennen

en onder vrienden telt enkel zijn hoogstaande zuipkwaliteit

wat heel ontnuchterend is de volgende morgen

toch is het onmogelijk ermee op te houden

want spelen met taal brengt plezier

al is dan niet voor een groot publiek

ik geloof altijd te blijven knutselen

om de realiteit te houden op een kier

al beschouw ik het slechts als hersengymnastiek

Sonnet 19

Ik kan een brandende energie in mij voelen

een krachtig kacheltje opgepookt door een mooie vrouw

wat de grootste winterkou niet kan koelen

of wordt evenaard door de ravenzwarte haren van een squaw

ze lijkt me wel te hersenspoelen

nog even en ik bezing meeldauw

ik lig hopeloos heen en weer te woelen

nog even en de lucht kleurt weer aquablauw

ik kan u nog echter niet bevestigen

of zij ook kleurt in het scharlakenrood

als zij mijn schrijfsels onder ogen krijgt

misschien zegt zij me wel wat te matigen

voor haar wil ik eindigen als gesneden brood
want dit is iets wat de rede overstijgt

Sonnet 18

 

Ik schep een immens genoegen

in het combineren van kleine woorden

daarop moet ik meestal niet zwoegen

ik verkeer dan in prachtige oorden

maar nu verkies ik andere kroegen

om een paar hersencellen te vermoorden

zo ben ik bereid tot het armzalig ploegen

van zij die mij reeds lang bekoorden

langzaam vordert de nacht naar het ochtendgloren

ook nachtraven moeten ooit eens berusten

dat de strijd tegen kleine oogjes

niet langer wordt bezworen

als ik na een lang gevecht zeg trusten

tegen een toevallige voorbijganger haar zachte boogjes

Sonnet 17

Ik las onlangs een gedicht van Martialis

en besef tot mijn spijt niet beter te kunnen doen

ik spreid alleen mijn kennis tentoon in een quiz

maar voor ik verleid word tot een sermoen

over aangeboren verlegenheid en rotte vis

besef ik dat ook hij moest leren zonder poen

tot hij een maecenas vond, voorwaar geen kattenpis

die hem kon onderhouden tot de noen

daarom vraag ik met aandrang aan

u allen, mogelijke vriendinnen

spreek mij alleen maar aan als

u beschikt over een fortuin, een traan

laat ik niet om arme boerinnen

en misschien neem ik u als minnares

Sonnet 16

Ik hoorde net het slechte nieuws over prins Friso

de briljante prins, de tweede oranje zoon van Beatrix

die was gaan skiën in Oostenrijk, waar zijn tricks

leidden tot een lawine die hem bedolf als soja in miso

het is triest dat iemand zijn voorliefde voor hevige kicks

moet leiden tot hersenbeschadiging en een verminderd libido

want voor hem wordt het schier onmogelijk te komen naar den Trix

of te rollebollen met Mabel Wisse Smit in het stro

toch maakte ik me de trieste bedenking

dat een verminderde hersenactiviteit

van de briljante prins van Oranje

zou overeenkomen met de beleving

en ik zeg dit in alle sereniteit

om te zijn als prins Filip zonder franje

Sonnet 15

Soms vraag ik me vragend af

wat een koele kat zoal denkt

als ik zwijgend haar etend gaf

zij spint, omdat het haar opbrengt

en toch vind ik het soms straf

samen te leven met een dier, drenkt

zij zich in onschuld, haar pels als taf

onmogelijk te weten wat amandeloog bedenkt

is zij zich bewust van haar omgeving

houdt zij rekening met een hongersnood

waar ik dan tot mijn scha moet zeggen,

soms gechoqueerd te zijn door een ingeving

haar te verorberen met een pistachenoot

want naar het schijnt smaakt zij naar konijnen

Sonnet 14

Vanavond draag ik weer mijn onweerstaanbare djellaba

wat iets is wat ik graag doe na een verfrissende douche

een geheim genoegen onder vrouwen en Schotten, abba

zong er over in the dancing queen, de wind langs mijn bush

underground als een marokkaantje in een hoodie van Kappa

toch bezweer ik u, dit is helemaal niet zo crimineel louche,

ook de voile Jeannetten doen dit driedaags, freak out als Zappa

en ik doe dat thuis en hoef niet als DSK langs een kabardoesj,

geloof me vrij, het heeft iets compleet bevrijdend

als je naar jezelf kijkt met ondergravende zelfspot

al kijken je vertrouwde huisgenoten eerst wat raar

trouwens, iets kopen voor 1,5 € heeft iets beklijvend

in een tweedehandswinkel die zich bevindt naast een krot

maar vrienden bezweren me toch, leuk maar niet in het openbaar

Sonnet 13

Gisteren nog eens uit geweest

een onvervalste kroegentocht

schoenmaker, blijf bij je leest

rijkelijk vloeide het  gele vocht

voor vrouwen was ik bedeesd

in een zoektocht langs elke krocht

toch was duidelijk wat hij vreest

naarmate hij bevestiging zocht

hij was namelijk al lang verkocht

aan een blonde met kapsones

die hij maar niet verbannen kreeg

daarom nam hij fluitend de bocht

en zocht hij niet langer sores

in haar handen was hij kneedbaar deeg

Sonnet 12

Ik ben vandaag nog eens gaan lopen

op aanraden van 2 mooie blondjes

om niet te vallen over mijn knopen

en het kweken van mooie kontjes

laten we ons dan nog maar eens dopen

in het wijwater van afwisselende rondjes

om later eventueel kleren te kunnen kopen

in een winkel waar werken illegale mondjes,

la Gruyaert volg ik dan maar stommelings

om mogelijks een strakke lijn te kweken

en vrouwelijke raad slavelings op te volgen

daarom loop en wandel ik beurtelings

en vermijd ik frietjes te gaan steken

en ben ik humeurgewijs niet meer verbolgen

Sonnet 11

Wat lees ik in de krant van vandaag

namelijk Belgo Process in moeilijkheden

waar het nucleaire afval onder een dikke laag

en mogelijks verwilderd door de politieke zeden

blijft liggen, en nogal zwaar, op de maag

van menig groene jongen, wat is dan de vraag

is er dan geen wet zoals een van Perzen en Meden

die Dessel kan veranderen in een oase aan de Taag

ik vrees hier echter een tamelijk negatief antwoord

onder invloed van Calvo en zijn groene troepen

is het begot nog geen afgrijselijk Tsjernobyl

opkomen voor kernenergie is karakteriële zelfmoord

maar de groenen staan ook niet in de woestijn te roepen

er is hier – Fukushimagewijs- zeker iets op til

Sonnet 10

Ik kreeg net een leuk verrassend bericht

van een tijdschrift, dat ik weergaloos 14^de was

op een totaal van 76, nu eens niet beticht

van plagiaat of andere zonden, alras

doemt me volgend jaar weer te staan in het licht

van grote denkers, die mij verkiezen, plis plas

dit is iets wat mij totaal niet ontwricht

omdat ik als enige overtuigd was van mijn gas

Ware het niet dat eigenlof stinkt als

witloof of asperges, stak ik hier

de loftrompet over mijn eigen kunnen

de concurrentie was echt niet mals

hierop drink ik sebiet een koud bier

ik voel me nu Atilla der Hunnen

Sonnet 9

Ik voel me mateloos gelukkig

want ik bruis weer van energie

ik voel me evenwichtig rustig

want ver weg van Mechelen statie

ik voel me verbazend korzelig

en dien onmiddellijk in een motie

want ik voel me vreemd bokkig

en onbegrepen in mijn eigen natie

laat staan in het verre buitenland

hoewel ik lezers heb in elke uithoek

van deze waarachtig mooie blauwe planeet

zelfs in het nabije, zoals Duitsland

maar ik wil ook de stad en koek

want dat is iets dat aan me vreet

Sonnet 8

Ik ben ongelooflijk blij

want ik ben van mijn vorig werk

verlost, en ik voel me vrij

vrij als een termiet in de kerk

bevrijd, en klaar voor een groot ei

geschonken door een roze vlerk

met grote oren en een staart, mij

gaan ze daar niet meer zien, sterk

want 2 weken leken een eeuwigheid

als je met je hoofd al elders zit

nu ben ik klaar voor een nieuwe kans

al wordt het leven meer een strijd

vat het aan met reuze veel pit

het leven nodigt uit ten dans

Sonnet 7

Ik las deze morgen weer de krant

elke morgen stipt om half zeven

Ik las over de kasteelmoorden, brand

in Herfelingen vond ik echter niet, geven

de gva-journalisten dan niet om de rand

buiten de stadsgrenzen, en geven

ze enkel nieuws uit Boom en het binnenland,

als men spreekt met Antwerse oa, heren?

Of moet het gaan om het Koningshuis,

ook al is dit oranje gekleurd en van Nassau,

dan verdringen reporters zich in skigebieden,

om zich voor te doen als een royale luis

in de pels van veel te dikke bontjassen, lauw

onthaald door anders zeer persgeile lieden

Sonnet 6

Ik wil een woordje wijden aan

een nieuw huis voor twee,

Marijke en Kenneth, die de maan

blusten in een vorig leven, nu tevree

in Willebroek, niet in een mooie laan,

maar in een klooster, een lach, een traan

en kindergeluk wens ik hen, op de thee

beloof ik nog te komen met Daan.

Hopelijk sta je niet teveel voor de brug

dat kan een half uurtje wel vergallen

maar genieten jullie van jullie nieuwe leven

in het Broeckpark zonder vervelende mug,

vliegend hert, hellegathond of andere kwallen

Voor jullie een fantastisch leven zonder beven.

Sonnet 5

Ik hou van de riem en de zweep

zonder hen maak ik niets klaar

dan lijk ik wel superman zonder cape

dus gewoon een man in maillot, maar

dan zijn het nootjes zonder snickers-reep

dan lijkt het wel op vlees ongaar

een bleu de bleu als een ree zo leep

of zo vervelend als een open blaar

ik heb je nodig als ik tegenwring

als een meester zijn slavin

maar toch hoop ik dat ik je zie

maar liefst niet uit de vriendenkring

als een haai zijn dure rugvin

bij mijn stopwoordje vuile mie

Sonnet 4

Ik vraag me toch dikwijls af

hoe het toch mogelijk is

was ik dan vroeger niet zo laf

om  verscholen in het lis

of tussen pot, pint en saf

een vriendinnetje aan de dis

te krijgen die meermaals het kaf

van het koren scheidt al gis

ik dat mijn grotere gewicht

niet in mijn voordeel pleit

is het de lengte niet die ik ontbeer

en weeg ik intellectueel niet te licht

dat je niet meer dan een handvol vrijt

ligt volledig aan de manier waarop ik begeer

Sonnet 3

Opstaan doe ik dan en weer en pas

bij het voelen van een zachte tik

nadat mijn kat me de levieten las

maar even nadien krijg ik een lik

ik schenk me bovendien een volle tas

koffie en verbijt een opkomende hik

ik bezweer mijn maag en benevelend gas

op het toilet maak ik tot nader order geen kik

’s Ochtends wandel ik door de kou met korte broek

om uiteindelijk te landen met een dunne krant

met besluiteloze faits-divers en diverse moorden

voor ik besluit weg te happen in een chocoladekoek

steek ik nog even bijna de zetel in hevige brand

om overmorgen te lezen dat we in de gazet hoorden

Sonnet voor den duvel

Ik heb reeds enige tijd een gescalpeerde kat,

die ik enigszins toepasselijk den duvel noem,

en die elke keer als ze op me wacht op de mat

voor de deur meer plekken vertoont, als roem

vrees ik nu versleten te worden voor kattenrat,

mishandelaar of dierenbeul voor wie enkel doem

te rapen valt als iemand neerkijkt op zijn gat

Maar wat valt te bespeuren, in de witte sneeuw,

een grove zwart-witte kat die de kattentijd wil

gebruiken om zijn zaad te verspreiden in de buurt

wat valt er aan te doen, zo gaat het al voor een eeuw

en langer, met gevechten en gejank zo kil

dat de kattendoder met denkbeeldige dum-dums vuurt

Sonnet voor Ilse

Zaterdag is vaak een dag voor lange gesprekken

van uren zonder Wenstminsteriaanse baten

Samen kletsen over liefde en valse trekken

van diegene die het durfde ons te verlaten

over hoe het nu verder moet als Molièriaanse vrekken

zo zaten we lieflijk te ratelen en te praten

al zat ik met mijn hoofd reeds in hogere vertrekken

toen we het eenmaal hadden over haar huis zijn maten

Maar toen we naar boven gingen naar Dirk en Leni

zaten daar al oude vrienden en ook een Fransoos,

Bob genaamd, die mijn verpleegster bestookte

met rake zinnen en goede luim, zodat ik kweenie

hoe jaloers moest toezien dat het was wat broos

onze intimiteit en het op de 57 weer spookte

Long John Chico

Onze poes kwam vanmiddag binnen met een bloederig oog
en solliciteerde meteen voor een rol in Schatteneiland
jankend en miauwend, Cujo was er niets tegen
zachtjes deppend probeer ik het onheil te controleren

Eerst dacht ik nog aan een wonde boven het oog
maar het bloed stroomt steeds naar de holte
erachter zag ik een koude waterige massa
een lens die jammer genoeg grijs uitsloeg

Het oog ziet er nog altijd bloederig uit
een poes maakt geen goede patiënt
ik vrees nu toch voor haar zicht en een
allengs ingekorte carrière als schrik van de buurt

De eenzaamheid van de ziekte

Langzamerhand verlies je alle voeling
je beperkte greep op de ongrijpbare realiteit
de evolutie is onmiskenbaar maar onherroepelijk
blikken van empathie bespieden je naakte natuur

Langzaam trek je je terug in je eigen geest
tot ook die geen veilige haven meer biedt
opgejaagd door slaapgebrek en vervreemding
wordt zelfs het banale dagdagelijkse aartsmoeilijk

Anonieme agressiviteit bepotelt je eigen natuur
de waan van de dag belangrijker dan levenslang
opgebouwde verworvenheden, steeds sneller
zink je weg in een duistere poel van vijandigheid

Zonder TV en internet

Ik zit nu al een weekend zonder TV en Internet
en mis mijn vaste routines, programma's en
sociale sites vanwege een hardnekkig technisch probleem
thuisblijven is geen optie met alleen maar radio en boeken

Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe het vroeger was
ik ben een kind van de nieuwe generatie
dat in de tijd terug gekatapulteerd is zonder
voorafgaande waarschuwing door een vervelende stroompanne

Ik mis het nieuws en mijn sportuitzendingen,
en straks ook mijn favoriet programma, House
en merk ik pas hoe verwend ik ben, zonder mijn
speeltjes werd ik ongedurig en betrekkelijk vervelend