Een bundel poëzie bestaat uit een paar
goede, meerdere middelmatige en zeer veel
slechte gedichten. Goede gedichten zijn notoir
en de paradepaardjes van de verwaande minestreel,
de middelmatige, slechts met veel geluk het abbatoir
overlevend door de poëtische luiheid maar als juweel
verkocht. De slechte zijn als een man zijn bilhaar,
totaal overbodig en storend, maar heel reëel.
Het is slechts op die manier dat een boek
wordt gevuld. Inspiratie komt niet kostenloos,
en de dichter drukt zich voor betere tijden.
Als u zich nu verslikt in uw koek,
dit is gewoon een kwestie van marketing, kansloos
is de lezer, die alleen kijkt naar mooie begoochelingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten