de dag overlopen in alle
helderheid
wervende gesprekken, zoeken naar
hoop
verbeten bejubelen van de
eigenheid
verkopen van de intellectuele
handelswaar
De loftrompet afsteken over
zichzelf
een teken aan de wand van
hooghartigheid, arrogantie en hubris
hoe slagen anderen erin zich het
einde van de wereld
te vinden ondanks hun flagrante
tekortkomingen
ik ben jaloers op hun
kortzichtigheid en zelfverzekerheid
zei Sartre niet, l’enfer, c’est
les autres
maar eerlijk gezegd, sans
l’autre, c’est aussi l’enfer
is dan alles l’enfer, kort door
de bocht
logisch gezien kom ik er niet
wat mij dan weer leidt tot de
conclusie
dat Jean-Paul ook niet alwetend
is en zijn logica
gebrouilleerd moet zijn, had hij
ook niet zijn Simonne
Hoewel is dit misschien wel de
paradox van het bestaan
de tweedeling tussen gevoel en
verstand
de discrepantie tussen emotie en
rede
een wijs man die ze kan verzoenen
of primitief leven als Rousseaus
wilde
de enige echte idiot savant
of te leven volgens de
Freudiaanse driften
of te leven naar het verstand
verheven en hyprociet als een
mislukte geleerde
ach, ooit verzoen ik ze nog eens
alle twee
en leef ik echt tevreden,
gelukkig als geenander
de symbiotische osmose moet te
doen zijn
of ik sterf bij het streven
ernaar
en dan ben ik tenminste volgens
Boeddha een onthecht man
Geen opmerkingen:
Een reactie posten