Is de vaardigheid van Neruda dan in mij gevaren
na het copiëren van wat schamele verzen
ik vrees van niet, als ik zo mijn verzen overlees
Jaloers te zijn op wellicht de grootste dichter ooit
op zijn genialiteit, zijn inventiviteit,
zijn manier om met taal te toveren
waar ik slechts knutsel met woorden
Ben ik dan zo megalomaan
dat ik denk hem te kunnen evenaren
beslist niet, ik ben slechts een bewonderaar
maar op mijn eigen plekje, in mijn universum
ben ik alleenheerser, dictator, en tiran voor het leven
mijn eigen plekje op het net, uit exhibitionisch naaktgenoegen
Brengt het mij dan iets op, ook al niet
al lust ik zo naar erkenning
ik zal nog vele jaren moeten knoeien
voor ik een verdwaalde ziel vind die
mijn schrijfsels kan appreciëren en die niet
behoort tot mijn familie of intieme vriendenkring
Geen opmerkingen:
Een reactie posten