Het was toen dat ik je voor de eerste keer zag,
toen in het verloren gedwee jaar 2008.
Je lag onderuit in wat heet een comfy chair
je droeg een blauw t-shirt, helblauw
en je buikje, een verrukkelijk tonnetje
priemde tevoorschijn, bruin verbrand.
Het was toen dat ik dacht, wat een prachtig wezen
je neus droeg de sporen van een piercing,
je antwoordde kortaf, wat arrogant
je kende het klappen van de zweep,
wist om te gaan met al te flirterige
mannelijke belangstelling die enkel uit was
op wat haantjesgedrag.
Ondertussen zijn we 5 jaar verder,
onze relatie kende heel wat op en af,
en toch zou ik een moord begaan, om
je nog een keer te zien in dat sexy
helblauwe T-shirt, dat volgens alle normen
je wulpsheid niet kan verbergen, te kort afgesneden
of ben je der gewoon uitgegroeid, je tonnetje
sprak boekdelen, ergens trappelde je al paraderend
met stilleto's op de ramblas van mijn geheugenpaleis.
Danko says it all!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten