gespeeld door de fijnzinnigheid van de bard
ilefdesgedichten spannen nog de kroon
in hun alomvattende grootsheid
is er immers geen bekender gevoel
dan dat van de jongeman die zijn liefde uitzingt
voor een mooie vrouw
ik ben geen engel, verre van
nooit geweest, ook nu nog niet, en waarschijnlijk ook niet in de toekomst
toch verlang ik niets liever dan je te beminnen
mijn engel met het rode haar en het koffiebruine gezicht
een streepje acajou verraadt de speelsheid van de kapper
Graag had ik met jou geflaneerd
alle Antwerpse kroegen aangedaan
om als het ware met je te stoefen
Belle en het beest
de onmogelijke liefde tussen een schoonheid
en een ietwat verlopen man
een liefde onverzettelijk
waar de flair ende libelle over schrijven
maken wij hopelijk waar
Een liefde met een hoekje af
tussen mensen met een rugzakje vol bagage
is er iets mooier in het ochtenlicht
dan de verwarde waren van een vrouw
Graag had ik je hart verwarmd
als een vuurkorf zo heet
en even hovaardig als een armzalig theelichtje
desnoods schrijf ik gedicht na gedicht
over je mooie glimlach
dat kunnen we de mensheid toch niet aandoen!
dus verlos me uit mijn nederig lijden
en gun mij een eerste kus
en wat frommelen aan je prachtige kont!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten