Ik kreeg net goed nieuws per onvatbare postduif
althans, een telefoontje van de firma Boomerang
of ik nog beschikbaar was voor de arbeidsmarkt, een
knalfuif
kan ik nog niet geven, ik bespaar me een voorbarige
afgang
slechts volgende week woensdag weet ik zeker of ik
mijn kuif
mag strijken en opzetten, weet ik of ik 7 mei aan de
slag kan, de slang
van de onzekerheid mag me nog enkele dagen
verleiden, ik schuif
de hete appel even voor me uit in puur bijbels
eigenbelang
ik blijf hopen op een spoedige terugkeer op de
arbeidsmarkt
2 maanden van dolce far niente gaan niet in de kouwe
kleren zitten
om mijn Franstalige gesprekspartner ter wille te
zijn,
drukte ik me zelfs uit in de taal van Molière, een
infarct
heb ik Julie blijkbaar niet bezorgd, en evenmin was
ze aan het vitten
om het op zijn Waseiges te zeggen: “ ik voel me fris
als een konijn op de plein.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten