FEMEN

Ik heb niet bepaald een ambigue relatie

met naaktheid, ik exploiteer het,

misbruik het, hanteer het

om mezelf en u te vermaken

Ik prijs me gelukkig te leven in Europa,

in een samenleving waar lichaamscultuur

en naaktheid algemeen cultureel

aanvaard zijn.

Dat dit niet overal hetzelfde is,

realiseer en besef ik maar al te goed,

maar af en toe sporadisch.

Naaktheid in een vrije doch preutse samenleving

als Amerika is minder aanvaard dan geweld,

ik denk dan aan de alombekende censuurbalkjes,

waarvan ik niet echt een voorstander ben.

In onze samenleving,

soms omschreven als oversekst en beïnvloed door porno,

is naaktheid gelukkig ingeworteld.

De lichaamscultuur en de obsessie met het perfecte lichaam,

die vooral leidt tot vrouwelijke anorexia en boulimie.

In de Arabische samenleving graan preutsheid en begeerte hand in hand,

less is more,

een Antwerpse hoer droeg ooit een hoofddoel en haalde klant na klant binnen "tot haar plezier". 

In de nasleep van de Arabische lente, postte blogster ALIAA AL MAHDI

een naaktfoto van zichzelf in de blogosfeer,

niet echt verrassend in een Arabische samenleving,

haalde ze maar liefst 2.500000 hits,

maar oogstte ze ook talloze doodsbedreigingen,

wat

 haar uiteindelijk in ballingschap deed gaan.

FEMEN, een Oekraïense groep feministen 

probeert haar feministische idealen bespreekbaar te maken met behulp van blote borsten,

best telegeniek, een naakt protest.

Maar overal ter wereld spruiten lokale FEMEN-groepen

als paddenstoelen uit de grond, FEMEN Nederland, België en zelfs Tunesië.

Vanzelfsprekend steun ik deze beweging,

niets mooier dan de combinatie van

een vrouw die intelligentie, humor en obsceniteiten en vulgariteit combineert.

Gelukkig wordt van ons mannen veel minder verwacht.

U begrijpt waarom ik er meestal voor kies om mezelf niet te portretteren maar
eerder kies voor iets smaakvoller vrouwelijke exemplaren, immers een naakte vrouw is een kunstwerk,
een naakte man is en blijft een naakte man.