Gedicht voor Michaël naar Maaike Ouboter

Je beschouwt me, verweert me
je benadert, omgeeft me
je bepaalt me, je vergaat me
vermijd me, bekijk me
wees trots op mijn daden
en vermetele woorden

Ik kus je, ik streel je

je dunne haren en magere handen

je roert en beweegt me

ik roer en beveel je

om bij me te blijven

in donkere nachten

om niet meer te smachten

Wie moet ik nu vragen en smeken

in duistere nachten

als mijn verstand het begeeft

je was altijd mijn boei

Al denk ik soms dat het zo beter is

het einde onafwendbaar

maar ik kan het niet helpen

dat ik je nu al mis

alhoewel ik nog altijd kwaad op je ben

omdat je mij ontbrak

moet ik toegeven

dat ik je nu al mis

Ik verlos en verloor je

je verwart en misleidt me

het schrikt me soms af 

hoeveel ik nu op je lijk

ik vind je in alles om me heen

ik doof en blus je

je blijft heel dicht bij me

dichter dan toen je nog leefde

maar in mijn hoofd rust je

Maaike Ouboter - Dat ik je mis

Je kust me, je sust me.
Omhelst me, gerust me.
Je vangt me, verlangt me.
Oneindig ontbangt me
Je roept me, je hoort me.
Je redt en verstoort me.
Geloof me, beroof me.
Verstikt en verdoof me.
Je ademt en leeft me.
Siddert en beeft me.
Vertrouwt me, beschouwt me
Als mens en weerhoudt me
Van bozige dromen
Die op komen dagen
De eenzame vragen
Van eindig geluk.

Met je krullen als nacht
Hoe je praat hoe je lacht
Hoe je stem zo dichtbij
Als een engel verzacht
In mijn dromen doorstromen
Oneindige leegte
Je remt me, je temt me
Je roert en beweegt me
Ik mis je, ik mis je
Ik grijp je, ik gris je
Ik wil je, bespeel je
Ik roer en beveel je
Om bij me te blijven
In donkere nachten
Om niet meer te smachten
Naar jou
Laat me los

Ik moet nu alleen
En houd me vast als het nodig is
In gedachten en ik zoek je
in alles om me heen
maar al denk ik soms
dat het zo beter is
Kan ik het niet helpen
Dat ik je soms mis

Oh ik smoor je, bevroor je
Verlos en verloor je
Weg naar een andere plek
Maar ik hoor je
Omarm je, verwarm je
Ik zie en ik voel je
Ik aai je, ik streel je
Ik knuffel en kroel je
Je rijdt me begrijpt me
Verwart en misleidt me
Het schrikt me soms af
Hoeveel ik op je lijk nu
Mijn glimlach mijn tranen
Mijn liefde, mijn beleven
Het spijt me van alles
Kom help en bevrijd me
En laat me los
Ik kan het alleen
Maar houd me vast als het nodig is
In gedachten en ik vind je
In alles om me heen
Maar al denk ik soms
Dat het zo beter is
Kan ik het niet helpen
Dat ik je soms mis

Ik kus je, ik sus je
Ik doof en ik blus je
Je blijft heel dicht bij me
Maar in mijn hoofd rust je