De vissers van de visput klagen steen en been,
een clubje hobbyvissers uit boom,
dat geconfronteerd is met de genocide
op hun geliefde karper en snoek.
3,5 ton vissen hebben het loodje gelegd
vast opgeschrikt door de luide beats
of zoals de loze vissertjes
te wijten aan het hagelkanon
Nu heb ik geen hart verpand aan de hengelsport,
de stilte zou me enkel nerveus krijgen,
veel begrip heb ik dan ook niet voor hun klachten.
Misschien was het wel collectieve zelfmoord,
een protestactie van een school,
dat de groenen hier maar geen graten
in zien om het festival te verbannen,
of Gaia of een andere eco-terrorist.
Gaat het plezier van 180000 man
niet voor op het onpeilbare geluk
van een verdwaasde vis.
Ach, een groene jongen zal ik nooit worden,
boter bij de vis misschien,
of water naar de zee dragen,
een nieuwe school zal wel worden uitgezet
van kweekvissen tot meerder plezier
van de Boomse vissersploeg.
Buiten the old man and the sea, nog
nooit een goed vissersverhaal gelezen, tenzij Moby
Dick, maar dat vindt u, als stoere visser
misschien wat overdreven. Dat ze ineens wat piranhas,
kwallen en forels uitzetten, misschien vergroot het het plezier.
Ach, dat u de krachten bundelt met de verzuurde omwonenden
die kloegen over hun nachtrust door de luide beats,
een wereldfestival zal altijd tegenstanders hebben,
waar een land van misantropen
groot in kan zijn, azijnpissers en verzuring,
al lijkt het mij maar beter dat ik wat wegblijf
van de lezersbrieven, of ik spring nog uit mijn vel,
gevild als een lekkere forel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten