Ik voel mij als een hevige vulkaan
bedekt onder permafrost
ik barst wel indrukwekkend uit
maar bereik nooit de oppervlakte
gevangen in het eeuwige ijs, de permafrost
De enige die last ondervindt
is de gestrande reiziger
die zijn reis ziet gedwarsboomd
door het vulkanische as,
hoop opdwarrelend in de atmosfeer,
niets onheilspellend, veelbetekenend
haast onzichtbaar verdriet
dat enkel strandt
in het hart van de lavareus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten