dinsdag 28 januari 2014

Ode aan het rustige leven of de illusie van mijn duistere kant

Zachtjes kabbelt het leven verder
van baisse over hausse,
van dieptepunt over hoogtepunt
van climax naar anticlimax

Een salonfähige überanarchist,
van communist naar nationalist,
"et alors, zut"


Ik besluit te kapituleren
ik kapittel mijn ondergang
ik bekeer de  heidenen
gisteren was u met zo'n 110
lezers wel te verstaan
ik ben verguld
mooie cijfers voor een prutser en een pingelaar
van onze mooie Nederlandse taal


Ik recycleer 
oude foto's in een nieuw jasje
soms ben ik gewoon te lui

Waar is mijn hang naar het rebelse
lastig om toe te geven dat je duistere kant
bijna je ondergang was
ik ben tevreden
met de zachtheid, het voortschrijden van de  tijd
het vergroten van mijn intellect in een ballet met
een duidelijke pirouette richting minder haar

De Reiseleiter van mijn bestaan
de zondebok van mijn vermogen
de besluiteloze adelaar
die cirkelt over het karkas
van mijn dadendrang


De man die zijn haar kort liet knippen
met zoveel onvermogen
communicator van zijn zoveelste knoopsgat

Ik vermoed
zij benevelt
vernevelt
resultaatgedreven onverlaat

Waar is mijn IQ
waar mijn EQ
achtergebleven in de strijd
voor de madness van King George













 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten