niet geforceerd romantisch met zijn twee
maar in alle eenzaamheid
wil ik wel eens ontroerd raken
door het verzaken van de dag
het vlieden van het licht
Apollo die zijn dagtaak beeindigt
om over te geven aan het maanzieke lunair gestel
Niets mooier dan die korte tijd
waarin zowel maan als zon
strijden om de heerschappij
ach, ik kon evengoed schrijven over het aanzingen van de maan
het huilen van de wolven
Maar ik ben een fan van wenskaarten
van schilderijen in al hun zonnelicht
de zon mag er zijn, de warmte achterwege gelaten
een koude zonnedag, dat is mijn dada
het spaarzame licht dat mijn ogen doet opensperren
Ooit danste ik de morgen in
gebiologeerd door die gloeiende schijf
ooit wordt ze onze ondergang
als haar hebzucht het wint
en ons allemaal verslindt
tot dan blijf ik je grootste fan
mijn zon
al of niet rood, of oranje
want geel is niet mijn ding
Gaat het dan om de aanbidding van de nacht
mijn duistere kant
de voorbode van zoveel heerlijkheid
een warme nacht onder warme dekens
laat het ons hopen
naakte lichamen in een zweterige paringsdans
kan er iets mooier zijn
ik geloof van niet
tenzij misschien het kronkelen van lichamen
in vrijpostige poses
op een kleine dansvloer
in een obscuur café
Nee, zon, je blijft mijn zaakwaarnemer
de manager van mijn dromen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten