Sonnet 140

Ik beschrijf de werkelijkheid met een gouden pen

realiteit overgoten met rationele bedenkingen

in een dichterlijke potpourri als zelfverklaarde boekenfan

ik overlaad mezelf met buitenissige verdenkingen

in die mate dat ik mij schaamteloos in excessen verwen

ik hoef niet meer te hopen op grootschalige herdenkingen

tenzij ik mij in weerwil van de essentie overgiet met een jerrycan

het zou mij toch maar hinderen in mijn uitbundige overdenkingen

wat is nu de zin van het leven luidt het filosofische adagio

waarschijnlijk even te verblijven op deze bedrieglijke bol

te genieten van je handel en wandel in de zonneschijn

herinnerd te worden in de vluchtigheid van een levensportfolio

belangrijk te zijn voor je vrienden en je familie, temperamentvol

neerschrijven wat je drijft als erfenis van het feestfestijn

Sonnet 140

Ik beschrijf de werkelijkheid met een gouden pen

realiteit overgoten met rationele bedenkingen

in een dichterlijke potpourri als zelfverklaarde boekenfan

ik overlaad mezelf met buitenissige verdenkingen

in die mate dat ik mij schaamteloos in excessen verwen

ik hoef niet meer te hopen op grootschalige herdenkingen

tenzij ik mij in weerwil van de essentie overgiet met een jerrycan

het zou mij toch maar hinderen in mijn uitbundige overdenkingen

wat is nu de zin van het leven luidt het filosofische adagio

waarschijnlijk even te verblijven op deze bedrieglijke bol

te genieten van je handel en wandel in de zonneschijn

herinnerd te worden in de vluchtigheid van een levensportfolio

belangrijk te zijn voor je vrienden en je familie, temperamentvol

neerschrijven wat je drijft als erfenis van het feestfestijn