Gisteren ben ik gaan verhuizen bij een oude kameraad
fris en opgewekt ben ik vertrokken, monter als een zeebries
tientallen dozen stonden op mij te wachten, wachtend op een
heldendaad
fluks beklom ik de trappen, slecht 2 verdiepingen voor ik
uitblies
kleding opgestapeld in kartonnen dozen, overal verspreid
overbodige huisraad
het was een mooie dag, ik zweette niet overdreven maar vermoedde
gewichtsverlies
langzaam begonnen mijn benen te protesteren, iedere klim nam
ik obstinaat
voor mijn ogen zag ik de kleurenschaal, ik behoefde geen
kleuradvies
al het werk verdeeld over verschillende dagen, ik verwacht
vandaag een telefoontje
maar toen ik in de auto kroop om naar huis te rijden, begon
mijn rug te protesteren
ik lig nu op de zetel, kreunend en steunend als een oude
versleten man
ik verwachtte halvelings een kroontje en zeur dan ook wat op
een zeurderig toontje
als zij mij opnieuw bellen, er staat nog een wasmachine om
te respecteren
engageren zij een gebroken man die niet langer vervuld is
van een stappenplan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten