woensdag 20 juni 2012

Sonnet 192

Begrafenissen, ik vermijd ze liever als ik even kan
gisteren kon ik er echt niet onderuit, wees een man
snauwde ik mezelf toe en toon je empathie met de familie
afscheid van de papa van Kevin, een afwezige en overbodige religie
een lekendienst met veel muziek, nog emotioneler de getuigenissen, een Noorman
zou nog tranen laten, de keel dichtgesnoerd, het verhuisplan
eindigde met een definitieve overplaatsing naar het kerkhof van zijn domicilie,
Aartselaar, om daar te belanden is er minstens een maagbloeding nodig als vuurlinie
ik keek ondertussen wat zenuwachtig rond, de plaats van het graf zoekend
van mijn grootvader, mijn grootmoeder en mijn vader, ouder worden
betekent steeds meer graven bezoeken op de rustplaats van de doden
ik bezocht het graf van mijn vader achteraf en stelde vast al vloekend
dat er plastic bloemen stonden, de slechte smaak al vleesgeworden
de competitie in het rouwen volgens de tanteheks, onbelangrijk onder de graszoden

Geen opmerkingen:

Een reactie posten