Je zachte kreet van ontgoocheling
de wilde kat, die zonder handschoen wordt
genomen door een lynxen sfinx
de paringskreet van vergane glorie
het hotel van wellust en gesteven munt
de chocolade in mijn stem
als ik je verleid
ik bezoek je vertwijfeling
de wanhoop van antracieten ogen
verlamt mijn radeloos denken
Ik dep je ogen tot ze de straling hervinden
de harde klap van glimwormen en fosfor
het gemummificeerde kadaver van het dode turkoois
alles zou ik je schenken, enkel en alleen om je glimlacht te zien
TOMORROW COMES TODAY
Geen opmerkingen:
Een reactie posten