Soms is het moeilijk te bepalen,
waarnaar een levensweg leidt.
Verdwaald in het uitbundige leven,
met een kapot kompas.
Langzaam vind ik mijn richting,
steven ik af op een eiland,
met havana rum en palmbomen,
bloemenslingers en vrouwenzang.
Dan pas zal ik stranden,
als de bloedrode zon ondergaat,
de meeuwen niet meer schreeuwen,
en de zondige sirenen stoppen met hun lied.
Dan heb ik mijn thuis gevonden,
weg van alle verlokking en zotternij.
Dan zal mijn hart niet meer razen,
en ben ik verder weg van huis dan ooit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten