Het is zondagmorgen, onwezenlijk vroeg,
Ik werd net wakker na een korte nacht, de ene
droom al vreemder dan de vorige. Maar de laatste
die ik had was er een met een penetrante geur.
In mijn droom moest ik babysitten op een meisje van
pakweg drie, grappig, lief en vrolijk zoals enkel een
droommeisje kan zijn. Tot ik plots gewaar werd van een
diepbruine geur, als die van een volle pamper.
In mijn droom nam ik de luiertas en wat talkpoeder,
en boog me zuchtend naar haar toe. De geur werd sterker
en vervulde me met een gezonde tegenzin, tot
ik net dat moment koos om te ontwaken uit de droom.
Ik zocht even naar een link met de realiteit, maar
van een ongelukje was geen sprake. Toch kreeg ik
die dromerige geur niet uit mijn neus, tot ik besloot
erover te schrijven en de geur wat vluchtig werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten