Sonnet 95

Ik maakte mij vanmorgen de wanhopige bedenking

gekozen te hebben voor de verkeerde studie

ik koos niet voor business management, de herdenking

van een man van de talen, is niet gebaat bij een marktstudie

ik verdien immers geen miljoenen, een prachtige schenking

van een bonus is mij ook niet gegund, de furie

van de creativiteit is een minderwaardige mecenas in verdenking

ik behoor immers niet tot de ondoorgrondelijke christelijke curie

maar ik wil veranderen, en leren doen aan zelfbediening

ik wil vaneigens ook participeren aan de graaicultuur

ik betoon lippendienst aan de hoogste rijkelijke bieder

ik ontsla duizenden en leid hen naar de voedselvoorziening

ik overgiet stakende werkonwilligen met salpeterzuur

ik belijd de hypocrisie binnenskamers als ultieme verspieder

Sonnet 94

Pas op, want ik roep de onvermijdelijke Beëlzebub op

aandacht, want ik roep elke dag op den duvel om te komen eten

opgegroeid voor galg en rad, met vroeger een T-shirt met een doodskop

vroeger lang haar, en les gevend aan allochtonen, en wel analfabeten

ik heb geen gezin, geen vrouw noch kind en soms een katerkop

naart schijnt ging ik wel eens naar foute Antwerpse discotheken

ik ben een dichter-revolutionair en bezocht ooit wel eens een coffeeshop

ik heb foute vrienden, die af en toe thuis luidruchtig komen feesten

hij is om in de gaten te houden, hij is wat vreemd

hij past niet in onze kindervriendelijke buurt

hij vermijdt contact en praat enkel met zijn naaste buren

hij is het type dat zijn vrienden op straat kust en vastneemt

hij is Khadaffi, Al- Assad, of een van zijn trawanten

of althans hij is de kleinburgerlijke variant

Sonnet 93

Ik besprenkel de werkelijkheid met een vleugje creativiteit

ik hanteer het zoutvat van de gekleurde perceptie

ik schrijf de realiteit van me af met de nodige naïviteit

ik verzeker u gaandeweg van de beschaafde discretie

het perspectief van de geschiedenis beperkt de relativiteit

ironie en sarcasme verwerpen de levensvatbaarheid van mijn intuïtie

ik behoed mij voor een al te neerslachtige negativiteit

ik besluit tot het neerpennen van uitgevonden woorden

ter verheerlijking van mijn eigen kleine persoon

ik beroep mij op de ondermaanse arrogantie

om situaties, essenties en waarheden die me bekoorden

te delen met onbekenden op het wereldwijde inktpatroon

van het internet en hoop op een beetje tolerantie

Sonnet 92

Gisteren domineerde Dexia het euvele nieuws, enfin de fraudezaak

ik luisterde met plezier naar de tsjeven die zich in bochten wrongen

een commissie die geen onderzoekscommissie mocht zijn, de inbraak

in ons rechtsgestel, een parlement is geen rechtbank, beiden zijn ongedwongen

bekennen de tsjeven hier impliciet schuld, maar tis toch zo moeilijk, een uitspraak

van een oppertsjeef, breek er u het hoofd niet over, de christelijke kattentongen

kregen het amper uitgelegd, maar ik verwijs u door naar de reptielenzaak

voor nog bekwamer gekronkel en geslis, gisteren was het liedje uitgezongen

de zaak is opgelost, Leterme en Dehaene ontspringen de dans

het waren immers foute beslissingen en een ongunstig klimaat

gauw nog wat florijnen voor de Dexia-top en voor het ACW

maar als het misloopt, schuiven we het op uw balans

we konden er niets aan doen, het is een verslaving, de gokautomaat

misschien volgt er binnenkort een uitnodiging van het CD&V feestcomité

Sonnet 91

Ik zag vandaag een supermooi kogelrond kontje

het was om in te bijten, het was hapklaar

ik zag gisteren een prachtig decolleté op een babbelavondje

en was meteen klaar om op Pasen eieren te rapen als minnaar

ik zag een heerlijke glimlach die transformeerde tot fris blondje

het gewone veranderend in het zalige unieke van een prachtexemplaar

ik zag een prachtige bos haar bij een notoir giechelmondje

op de slavenmarkt zou ik inmiddels vlot bieden voor de marktwaar

ik zie in iedereen het mooie, tenzij het karakter tegenslaat

ik vermoed in elkeen het ongewone tot ze me verveelt

ik praat over de verrukkelijke zweverigheid van een dichter

ik leef in een prachtige roes, in de woestijn van mijn geest, even desolaat

als Mongoolse keelzangers, ik leef in een schilderij , gepenseeld

met ruwe stroken, dat verkocht wordt als een Dali door een meester-oplichter

Sonnet 90

Hebban olla uogala nestas hagunnan hinase hi(c) (a)nda thu uuat unbidan uue nu

is de oudste bekende oneliner in het aloude Nederlands

Sinds de 11^de eeuw zijn we niet origineler geworden, een revue

van mislukte versierpogingen is misschien iets pikants

“Stuur eens een dom sms’je, dan weet ik dat je niet perfect bent” is te crue

Je kan proberen met “Bevalt het je, of kijk je liever verder” , iets gênants

Misschien met “als jij gedronken hebt, doe je dan rare dingen?” , welnu

eventueel met “Kom jij hier vaak, dan maak ik dit mijn stamcafé” , iets irritants

waarschijnlijk zal het daarmee niet lukken, misschien

eens browsen op het internet, wat ik daar vond,

zich gedragen, eventueel een puppy, een luie

truc op date, niet in een grote groep op juffrouw Dorien

afgaan, het vermijden van een overdosis alcohol, knuffelkont

maar persoonlijkheid belangrijker dan uiterlijk, hmm, of het moest zijn de portefeuille

Sonnet 89

Ik heb na een jaar respijt nog eens een ex gezien

en ja, na onze breuk verging het haar precies wel goed

ze had immers geen drie extra koppen gegroeid, onze Carolien

zij droeg de zonneschijn op wat donkerdere haren, de avondgloed

weerkaatst op een nieuw brilmontuur, ik heb haar wat ontzien

het weerzien met een mooie jonge God beroert immers de weemoed

zij sprak nog altijd als een stokstaartje op LSD, ratelend als een clandestien

opgepakte spring-int-veld op een verboden goa, met overmoed

haar professioneel leven beschrijvend met rake uitdrukkingen

zakelijke gesprekspartners benaderend als een spoetnik

die door haar baas is afgeschoten met als enig doel

de zakenpartners beschouwen als loslopend wild, mislukkingen

wens ik haar uiteraard niet toe, ik ben tenslotte geen gemenerik

door haar discrete decolleté beschik ik inmiddels ook over het paasgevoel

Sonnet 88

Ik lig niet wakker van de voortmalende bureaucratie

toch moest ik vaak grinnikend denken aan Franz Kafka

sinds het einde van mijn schoolloopbaan is er een congestie

financieel gezien tussen VDAB, RVA en ACV, de aorta

van de geldstroom was verkalkt, de zilverlingen van de autocratie

bleven achterwege, toch eens geïnformeerd in de informatiecentra

uw dossier is in behandeling, eerstdaags volgt een brief van de theocratie

het dossier ligt hier op den bureau, maar het aloude schisma

tussen de verschillende diensten is compleet, het beste wat u

kan doen meneer, is nog eens bellen volgende week, dan

schiet het eventueel wat sneller op, het dossier is al verhuisd

van dienst A naar dienst B, u hebt geluk, zo snel sodeju,

dat zijn wij hier niet gewoon, de ambtenarij in Kazachstan

kan hier een voorbeeld aan nemen, want wij worden toch verguisd

Sonnet 87

Ik ga morgen aan de slag bij Telenet in Mechelen

ik ben heel content weer te kunnen zwoegen

uiteindelijk moest ik maar 1 maandje stempelen

en daarvan waren twee weken tot mijn genoegen

nu kan ik weer dromen om mij ergens te nestelen

en het is niet langer in donkere en bruine kroegen

ik ga nu werken door voortdurend te gaan kwebbelen

en onrealistische dromen na te jagen en bijeen te voegen

morgen begint mijn opleiding in techniciteit

en ook in menselijke theatrale rollenspelen

vanaf april ben ik dan op de baan in uniform

ik hoop op enige dramatische artisticiteit

vanaf nu werk ik met de basisonderdelen

van iemands discrete digitale levensvorm

Sonnet 86

Ik amuseerde mij van het weekend kostelijk

Ik laafde mij aan de levenslustige kindervrolijkheid

meestal bezondig ik mij aan alle aardse ondeugden, geestelijk

even betrokken als een aan niets denkende meditatieve yogi, ledigheid

als des duivels oorkussen, maar soms ontsnap ik er niet aan, soortelijk

verbonden door enkele familiebanden en vriendschapslianen, aan huislijkheid

dan begeef ik mij als een onervaren sjoemelaar op het kinderpad, tot onomstotelijk

wordt vastgesteld dat montere oogjes, uitgelaten stemmetjes de klantvriendelijkheid

van een zelfverklaarde misantroop kunnen slopen als een tsunami vissersschepen

Daan, Mats, Lisa, Flore, Romy, Warre, Noor en Jules waren het vaccin

tegen nakend liefdesverdriet, teruggetrokkenheid en algemene miserie

zij vormden als het ware de voorbode van de revolutie, staatsgrepen

tegen het zwaarbewapende bolwerk van kannibalistische mensenhaters, hautain

kuuroord van moordenaars van zonnestralen, vermorzeld door jeugdig schorriemorrie

Sonnet 85

Ik zat gisteren in de sprookjesachtige tuin bij vrienden

wij brachten een avond en nacht door onder vriendelijke bekenden

zaterdag was de vuurkorf het centrale punt voor oudgedienden

van praatgrage avonden, vertier met pinten en muzikale verstrooiing, legenden

worden geboren in de aanschijn van het flikkerende licht, zij dienden

als afleiding voor een vermoeide geest, vertrouwd met stralende onbekenden

lachen met stoere verhalen, leedvermaak met dove onzin van bijzienden

criminele gastvrijheid voor het verleden en toekomst van roversbenden

zondag de ontnuchtering, en de vrolijke vrijheid kinderstijl

kwetterende kinderstemmen, klaterende lachende twinkelingen

ontbijten in de vrolijke zon met pastasalade en donkere koffie

de levenslustige ambiguïteit van het leven, yin en yang barokstijl

mannen komen van mars, vrouwen van Venus, toespelingen

van het lot, maar hier vertel ik uiteindelijk over mijn geestelijke biometrie

Sonnet 84

Ik ben vandaag aan het babysitten op een zogenaamd moeilijk kind

maar hij gedraagt zich zoals altijd als een voorbeeldig schuddebuikje

om het spreekwoord te misbruiken, ik heb aan hem geen kind

samen wreven we ginnegappend over het alsmaar groeiende buikje

van de onwillige zwangere poes, tot we dachten kittens in tijgerprint

te voelen, we lachten om de vraatzucht van Garfield 2  en het smalle kattenluikje

hij vermaakte zich buiten spelend met de andere buurtkinderen tot een tint

verscheen op zijn stralende snikkel, we grapten over mijn bierbuikje

toen hij me gezelschap hield op mijn dagelijkse wandeling,

nu ligt hij wat te draaien en keren op de smalle doorgelegen zetel,

vermoeid te slapen als een doorwinterde triatleet op zoek

naar dromerig eerherstel, als hij ooit nog ontwaakt, gaan we op boswandeling

naar de boom der verliefden, het kraaiennest en de heksenketel

het fantasierijk betredend tot ik hem warm aanpak in de knuffelhoek

Sonnet 83

Als u mij op de man nu vraagt, Bart, hoe ist?

dan mompel ik iets faliekants onverstaanbaars

ik draai wat met mijn ogen, ik vermijd de mist

ik drentel wat met mijn voeten en doe iets ondefinieerbaars

met mijn handen, ik ben sinds kort geen aartsoptimist

meer, ik bespeur in mijn borstkast iets harteloos en naars

ik beschouwde mij als een moderne versie van een epicurist

maar voel mij nu meer als een zwartkijker, een echte mopperaar

gelukkig heb ik niet de luxe te zwelgen in mijn gevoel

de donkere kant laat ik voorlopig onverkend

ik plan een leuke dag vol activiteiten met mijn neefje

een vrolijke jongenslach als tegengewicht voor Kerstmis in Kaboel

zwartgalligheid is overbodig als je plezier maakt, spelend

met een boefje uit Booischot, de uitweg uit een donker steegje

Sonnet 82

Vandaag was een prachtige dag, gevuld als een praline met kersenlikeur

Ik leefde voluit, met hoge pieken, maar ook diepe dalen

de dag begon onder een prachtig gesternte, met een stralend humeur

een sprankelende zon, klaar om de langdradige winter te verdrijven naar de annalen

de lucht was gevuld met groteske hoop, en er was de aanzet van een dennengeur

ik versierde de aanmatigende zwarte kat door een blikje tonijn boven te halen

ik zette de tuinstoel buiten, slurpte wat koffie en verlangde naar een zonnebankkleur

ik nam de ochtendvroege krant en las vredig met een sigaret de misdaadverhalen

ik besnuffelde de realiteit achter een reflecterende Ray Ban zonnebril

tuffen op de autobaan met een slakkengang en zwoele zangeressen

in Mechelen een ontnuchterende sms van een benauwde vriendin

in mijn hoofd werd het chaotisch en tegelijkertijd fluisterstil

de dromen verdwenen als de laatste wintersneeuw excessen

de koude vaststelling op zoek te moeten gaan naar een nieuwe schoonheidskoningin

Sonnet 81

Vandaag, vrijdag ga ik naar een toneelstuk van mijn zus,

gespeeld door volwassen mentaal gehandicapte patiënten

Vetkuiven en trottinetten is de welluidende titel, de bonus

van een jaar lang repeteren en intensieve begeleiding, de ingrediënten 

voor een mooie avond zijn aanwezig, een moeilijke klus

voor de acteurs, ik hoop dat ze zich zullen ontdekken als natuurtalenten

de plankenkoorts is naar verluidt al aanwezig volgens superzus

het wordt een topdag voor familie en vrienden, ongelijk hebben de absenten

straks ga ik mijn neefje halen om hem mee te nemen naar de voorstelling

van de mensen die hij al zijn hele leven kent als de “Julekes”

voor hem zijn de patiënten even normaal als een boterham met choco

al is het misschien belangrijk te vertrekken met de juiste instelling

ik ga voor het enthousiasme van de acteurs en volg een les

in zachtzinnige verbondenheid, gegeven door een menselijke turbo

Sonnet 80

Vandaag is donderwolkje Lina weer op de nukkige baan

van nabij gevolgd door een strenge examinator

en bijgestaan door Maurits, die zichtbaar is aangedaan

door scherpe bochten en gevaarlijke zijwegen, een defibrillator

was misschien geen overbodige luxe, de auto slingert op de achtbaan

van de gestresseerde onervarenheid, ik vrees dat ik als motivator

geen partij ben voor een ongeruste superlieve knuffelmarokkaan,

vandaag volgt immers geen overbodig ritje in de simulator

maar gaat het om een overbekend roos B-document

ik steun haar in gedachten en pluk een klavertje vier

als ik de huidige generatie wegpiraten zie, heeft zij zeker een plaats

voorlopig is zij tijdelijk nog een weerbarstige student

maar ik hoop haar te kunnen trakteren op een schuimend bier

alhoewel ik ook vrees voor de examinator en een Deurnese moordplaats

Sonnet 79

Ik ga binnenkort gelukkig weer aan de slag

ik verlaat de stemloze groep van werklozen

hoewel, 27 maart is de laatste selectiedag

een gesprek volgt, en een dag voor bollebozen

opleiding van de werkgever zonder haantjesgedrag

maar dat is volgens de interim een sinecure om hopelozen

te scheiden van niet door drankgelagen aangetaste, in een oogopslag

bekwame potentiële werknemers, ik hoop te worden verkozen

anders is het wellicht een aanslag op mijn zelfvertrouwen

om u daarna kond te doen van mogelijke reisverslagen,

Bartje in Antwerpen, Oost-Vlaanderen of Vlaams-Brabant

ik zal me immers niet bevinden in onverluchte kantoorgebouwen

maar ben dan constant op de baan met mijn rode strijdwagen

om mensen te begeleiden op hun weg naar digitale TV als informant

Sonnet 78

 Ik voel me goed, ik voel me goed

ik heb vandaag in een ontlastend schimpdicht

mijn laatste venijn en rancuneuze invloed

kwijtgespeeld als literaire lichtgewicht

de zon schijnt als een amoureuze feestgroet

van Apollo, snel draaft mijn sproetengezicht

op, ik verwacht de zus voor een kletstegoed

ik kijk even snel naar het weerbericht

en zet de bestofte tuintafel buiten

ik heb zin in een grote kan met

margarita, caipirinha of mojito

maar ik moet de denkbeeldige bar sluiten

zij komt immers niet aan de kost als badslet

maar moet vanavond nog actief zijn op den buro

Sonnet 77

Ik waarschuw u nu al, dit wordt een hekeldicht

ik wil namelijk spreken over een foute ex-collega

al van bij onze eerste vergadering was er het inzicht

oei, dat is een kwal, zij speelde immers nogal veel cinema

waarbij de afkeer stond te lezen in het tegenlicht

zij las mij als een open boek en zwoor wraak met veel poeha

zo kloeg zij over een camouflage trui, als te militaristisch gericht

zij jammerde over een T-shirt met VOODOO als aanstootgevend in Ghana

zij maakte misbaar over een hoodie, want te crimineel

zij stoorde zich aan mijn laaghangende broeken, want te puberaal

en ging hierover klikken bij de stijlpolitie van de directie

zij ploos het internet uit en muggeziftte mijn gedichten passioneel

Ach, voor een volwassen vrouw vond ik haar wat banaal

en met een dik, onneukbaar gat Berlusconistijl in reflectie

Sonnet 76

Een vriendin zei me ooit, “Bart, jij geeft je nogal bloot”

waar anderen grossieren in steriele nietszeggendheid

praat jij honderduit over jouw leven op deze aardkloot

nu moet ik zeggen, het brengt me soms in benauwdheid

mijn vorige baas vond ze ongepast, en las een quote

voor uit mijn gedichten, bekrompenheid tentoongespreid

hij dwong me zelfs tot censuur, al is de officiële deelgenoot

van mijn ontslag de terugkeer van MC uit verlof, mijn doodsstrijd

heeft het alleszins bespoedigd, nu vrees ik hongersnood,

aangezien mijn maximaal dagelijkse 40 lezers niet popelen

om een armzalige dichter in huis te nemen, als adoptiefzoon

ik moet zeggen, en ik beken het met het nodige schaamrood,

achter de computer ken ik geen schaamte, om u voor te schotelen,

een aan de Vlaamse klei onttrokken, voor het geluk geboren polygoon

Sonnet 75

Ik heb nog eens gekeken naar South Park

Bigger, Longer & Uncut, animatie en satire

na een dagje hersenspanning is het in het sprookjespark

leuk verpozen voor het scherm, het fiere

vuilbekkende volkje in de spottende woonark

kritiek op de samenleving in het particuliere

vermetel en overmoedig als het toefje kwark

dat ik bestel bij de pikante Indiër als reguliere

zelfmarteling, af en toe wil ook ik gevaarlijk leven

enfin, culinair gezien, als u nu vraagt, wat is de link

tussen een tekenfilm en gastronomische genoegens,

wees blij, ik begon net niet over mijn seksleven

maar ik ben niet meer zo’n versierderige bink

al proberen we het met permissie nog eens als feestvarkens

Sonnet 74

Het monster van Toulouse houdt zich nog altijd schuil

De kinderen van Lommel zijn al herdacht en begraven

nieuwsfeiten van vandaag, 21 maart 2012, de lichtzuil

van het heden verlicht nog even hun veilige haven

het stof van de geschiedenis wordt de moordkuil

van de vergetelheid, slechts in het hart van historische raven

en familie zal hun naam worden onthouden, in ruil

wensen de doden slechts chrysanten of bloederige agaven

de waan van de dag beroert het publieke leven

kranten publiceren extra katernen en op TV

eindeloze herhalingen voor hun eigen glorie

soms voel ik mij een revisionist, een prinsenleven

voor een man die zich wil afzetten tegen het cliché

van journalistieke aasgieren in de cultuurhistorie

Sonnet 73

Teruggekomen van een voormiddagje taalknobbelen

een testje Engels, Frans en Duits voorwaar

Engelse teksten, woordenschat en grammatica om aan te bevelen

welke kandidaat onder de velen wordt beschouwd als bedrijfsklaar

Duitse en Franse brieven aan de hand van voorgelegde raadselen

en om te besluiten een beknopt opstel met situatiesituering, een staal

van opgedane kennis probeerde ik te poneren gevolgd door het strelen

van het eigen ego, met creatieve oplossingen, een eigen visie pasklaar

Elvis left the building tamelijk zelfgenoegzaam, met de glimlach

hoewel ik worstelde met de teksten en begrijpend lezen,

vond ik mijn Frans en Duits van een aanvaardbaar niveau

ik verwacht dan ook te mogen komen op bijltjesdag

voor een tweede selectieronde, uiterst belezen

over het verzekeringswezen, voor de ontvangst van een bureau

Sonnet 72

Straks volgt een afschrikwekkende oefening

voor al wie zich op flonkerende taal verlaat

subiet volgt het rituele gebruik van de opening

van nietige hersencellen door middel van een desolaat

openbarende talentest, een opstel ter inzegening

van een nieuwe werknemer dat onherroepelijk opslaat

welk amalgaam van kemels, fouten of flaters de bejegening

van een kandidaat als nieuwe collega mateloos schaadt

ik vertrouw wel op mijn Oxfordengels, waarbij ik zal genieten

van mijn eigen verbale spitsvondigheid in de taal van Shakespeare

en Ali G.  Voor het Duits is het al wat meer uitkijken, ik hanteer

een soort standaardduits dat mijlen ver verwijderd is van de mythen

van de gebroeders Grimm.  Het Frans wordt echter een proefpapier

van een stotterende barbaar, waarbij ik het elegante Frans amputeer.

Sonnet 71

Vanmiddag heb ik een vriendin geholpen

een drukbezette dame bijstaan waar het kan

ik was er zelf niet rouwig om, de hersenen tornen

nu eenmaal even geen zware last, maar een ban

op verstandelijke activiteit is wat onbeholpen

nu moet ik toegeven dat twee weken als huisman

mij na drie uren gepeins over een vertaling en wat browsen

mij een dwaze kop opleverde als een moslim in de ramadan

ik had mij dan ook gepijnigd en geworsteld met uitdrukkingen

die meestal behoren tot de spreektaal in het Frans, het Engels

en natuurlijk, het Nederlands, maar de voldoening was groot

er was uiteraard geen plaats voor linguïstische mislukkingen

ik werkte immers niet voor wat knapperige soepstengels

maar voor de mooie glimlach van een gezellige ex-huisgenoot

Sonnet 70

Het laatste nieuws gaat over een aanslag in Toulouse

Joodse kinderen weggemaaid door een krankzinnige schutter

waar liggen de motieven, antisemitisme of andere taboes

is het extreemrechts of moslimmilieus, of een sluipschutter

uit militaristische hoek, iemand die de multiculturele smeltkroes

wil bekampen met pistolen, een dolleman, een jutter

van racistische retoriek, die het vrolijk geroezemoes

aan de schoolpoort deed verstommen met hels gesputter

Sarko zet alle middelen in, wil politiek succes behalen

op de kap van vele doden, was het oprechte, dan wel

gespeelde verontwaardiging, een klopjacht wordt gehouden

ware het niet beter om de moordenaar  aan schandpalen

te bevestigen, te vernederen en te stenigen, als proefmodel

voor andere Breiviks, of Robert Bales die we beter geheimhouden

Sonnet 69

Ik heb een mooie kostelijke blonde vriendin

waar ik heel goed uren mee kan kletsen

ooit noemde ik haar een heks, nu een ex-godin

we vullen onze tijd door snaaks te zwetsen

mijn eerste gedicht was een veredelde slagzin

om haar terug te winnen, nu schrijf ik om te etsen

tegenwoordig klust ze bij als beschermgodin

van hele families zonder iemand te kwetsen

toch heeft ook zij behoefte aan een vriendelijk woord

ook nimfen hebben een persoonlijk gevoelsleven

toch wil ze soms niet babbelen over zorgen

en scheept ze me af met een standaardantwoord

om niet teveel vervelende sores prijs te geven

laat ik haar dan maar een leuke dag bezorgen

Sonnet 68

Duizenden vacatures staan open in de zorgsector

als bejaardenhelpster, verpleegster of opvoedster

jobs voor mensen die niet willen verdienen als rector,

manager, voetballer, acteur, of computergangster

mensen die leven van hun idealen als connector

van hulpbehoevenden en schitteren als zorgster

mensen die evenveel verdienen in hun leven als de lector

van Didier Bellens in een excessief overmatig kort trimester

mensen die hun rug en hun nek verpesten

mensen die de lengte van nachten ervaren

mensen die nooit zullen rijden in een Porsche

mensen die etensresten mogen uitmesten

mensen die wat mij betreft horen tot de prachtexemplaren

van onze soort, al wil ik soms twijfelen aan hun psyche

Sonnet 67

Ik ken een meisje, aardig, snoezig, mooi en blond

welgevormd als een Grieks beeld van Helena van Troje

vrolijke frisheid uitademend als de vroege morgenstond

woorden oprakelend als een vermetel internetrijmpje

soms even intens reagerend als vurige lavagrond

een lekkere nasmaak als een Iers slaapmutsje

als ik blij ben haar te horen, spreek ik haar aan terstond

met prutske, chouke of levendig zomerjurkje

soms is zij echter drukbezet en laat zij niets van haar horen,

ik word dan ambetant en neerslachtig als een geslagen

herdershond, die met de staart tussen de benen

zachtjes aan het grommen slaat, zijn tanden smoren

haar zacht geprevelde weerstand in razende jaloezie, en belagen

haar met namen als sletse, ruikend aan onweerstaanbare feromonen

Sonnet 66

Soms ben ik wat vriendelijk voor een vrouw

en verwaarloos ik de homo-erotische camaraderie

hier wil ik hommage brengen aan een grappige rabauw

soms ken ik wel een lastig moment qua levensenergie

het is dan fantastisch om te weten dat ik flauw

kan zijn bij een oude vriend, Raspoetins evenknie,

bij het nuttigen van een biertje van lichte brouw

vroeger verkozen we wel eens een houseparty

maar tegenwoordig zijn we tamme tijgers

hoewel, na het tonen van veel sentiment,

spraken we af om nog eens te gaan boemelen

om te veranderen in woeste benevelde krijgers

we bevaren wilde dronken golven, dat is evident

tot we thuiskomen en de pompbak bezoedelen

Sonnet 65

Gisteren was geen afschrikwekkend annus horribilis

maar toch minstens een rotdag, een klotedag

of een baaldag voor Leni en Eva, de bekommernis

om hun moeder was groot, die na een pechdag

met pijn op de borst was weggevoerd naar een ongewis

onaangename plaats met vele witte jassen, ach

haar hart wordt gemonitord, sinds mensenheugenis

een methode voor het nagaan van abusief gedrag

filosofie is hier niet aangewezen of stilstaan bij

de vluchtigheid van het leven, misschien was het

gewoon wat stress, wit zand in de motoriek

van het fijn afgestelde lichaam van de mooie harpij

de dokters tasten wat in het duister, hopelijk dringt het

door dat dr. House enkel wat fictie is in de diagnostiek

Sonnet 64

17 maart zal altijd een speciale dag voor me blijven

17 maart was de verjaardag van mijn papa

vandaag was hij 62 geworden, mits wat overdrijven

als hij het tijdelijke niet had verwisseld voor nirvana,

walhalla, de hemel of de eeuwige jachtvelden, herschrijven

van de geschiedenis is jammer genoeg niet mogelijk, de data

liegen niet, in ’98 is hij al heengegaan, ik moet dit van me afschrijven

17 maart is een dag van reflectie, van contemplatie, van dada

een dag van afscheid nemen, maar ik moet niet huilen

hij is niet echt weg, moet je weten

het is maar een lichaam dat hij achterliet

dood is hij pas echt, als ik hem ben vergeten

misschien zal ik nog eens met de zus over hem spreken

of speel ik nog eens Tom Jones, met zijn favoriete lied

Sonnet 63

Ik deed ooit aan yoga, en wel aan pranayama

Indiase ademhalingstechnieken van een swami

ik was een beginner, maar een met ambitie tot drama

ik zocht en vond op het net een oefening voor Bibi

die na een uur of drie mediteren tot een panorama

van je grootste angsten zou leiden, als een volleerde yogi

begon ik in- en uit te ademen, langs neus en mond in pyjama

tot de ongelovige volledig in trance was, ganz Walibi

ik beleefde mijn grootste angsten en kan ze nu kennen,

maar de beleving was ongemeen kwaadaardig heftig

kijken in je eigen ziel is slechts weggelegd voor geoefenden

ik huilde voor een uur of twee zonder ontkennen

tot ik weer vrij was van bovennatuurlijke zorgen, scheutig

ben ik niet meer zo op trance, het is enkel voor wetenden

Sonnet 62

Ik was zo blij je te horen, gisteren ’s avonds

ik had een lange namiddag gewacht op je zachte sms

ik ben bereid een bijdrage te leveren aan je calamiteitenfonds

voor mij ben je de onbereikbare feniks, de huurmoordenares

van behaagzieke taal, opportunistische onvolkomenheden ondergronds

wanneer ben je voor mij na een prachtig en fout feestje het logeeradres

wanneer gaat onze liefde onuitgesproken eindelijk bovengronds

volgens mij staat je buikje te strak voor het volgen van buikdansles

ik zou je benen eindeloos volgen tot aan de verdwijnende horizon

uren kan ik luisteren naar je verweerde stem en je verhalen

als je schudt met je korte blonde haar, zingt mijn hart

voor jou worstel ik met een 20 meter lange python

want uit jouw wurggreep verlos ik mijn idealen

om jou te zien lachen, breng ik op een gouden schotel mijn donorhart

Sonnet 61

Mijn moemoe schreef vroeger prachtige teksten

elk belangrijk moment kregen wij een  ansichtkaart

met daarop neergepend mooie persoonlijke kerstteksten

geschreven in een verouderd handschrift, wat je ervaart,

een gevoel van onvoorwaardelijke liefde, woorden die beheksten,

opgenomen in de liefde van deze kleine vrouw, een hart bezwaard

door individuele zorgen die ze kon plaatsen in contexten

onbegrijpelijk voor een onbetrokken postsorterende valsaard

tegenwoordig probeer ik haar schrijvende betrokkenheid

te evenaren, en stuur ik een sonnet bij elke gebeurtenis

het vermelden waard, gewoon om mijn liefde te tonen

de familie al dichtend te doordringen van haar lotsverbondenheid

de lijn is hier echter fijn tussen engagement en aanstelleritis

het is echter prachtig als ze je hiervoor met woorden belonen

Sonnet 60

Ik ben verslaafd geraakt aan de gevaarlijkste drug

van allemaal, ik begeer de hang naar intimiteit

ik converseer met verschillende vrouwen op de bergrug

van vertrouwen, vriendschap en verwachting in legitimiteit

een ex-vriendin, een goede vriendin en een liefje, vingervlug

schrijf ik woorden neer alleen voor hen bestemd in de anonimiteit

van mijn woonkamer, op gsm of op computer, de noodbrug

ter vervanging van echte menselijke nabijheid en diversiteit

mijn aangeboren verlegenheid vervaagt onmiskenbaar

maar ik merk dat ik hen niet meer kan missen

ik geraak in een slechte bui als een van hen ontbreekt

ze zijn nooit voorspelbaar en uitermate genietbaar

uiterst belangrijk is dat ze me altijd laten gissen

naar het wezen van de vrouw, waarbij de man verbleekt

Sonnet 59

Ik heb een vriendin die ik zeer graag zie

als ik haar anderhalve dag niet hoor,

dan breekt het angstzweet mij uit, ik bezie

haar als de incarnatie van Cleopatra en ik ben smoor

zij doet Nefertiti verzinken en voor ik haar weerzie

heb ik besloten te veranderen in een David van ivoor

in elk geval is zij de eeuwige muze van mijn poëzie

ik verlang, smacht, ik hunker, ik snak, ik bekoor

de soundtrack van mijn liefde snijdt door merg en been

zij drijft tot waanzin van oneindig geluk en breekbare smart

zij doet mijn hart smelten door te wuiven met haar lokken

zij vormt de prijsloze smaragdgroene halfedelsteen

ik wil haar smeden en gelukkig maken in haar meisjeshart

door haar zijn word ik eindeloos onweerstaanbaar aangetrokken

Sonnet 58

Als aanhanger van het absurdisme vraag ik mij af

wat de zin van het leven is geconfronteerd met de dood

van vele kinderen, het doel van het leven is niet veraf,

is niet zinloos, enkel leven om te leven, een kopstoot

aan de hiërarchie van het bestaan, leven als maatstaf

van het geluk, de toevalligheid als miserabele brokkenpiloot

de individuele mens met vrije wil als onbestaande toverstaf

om zijn leven te veranderen, zoeken naar een zielsgenoot

om zijn leven mee te delen, vrienden om met gedachten

van te wisselen, seks als uiting van de levensvreugde

en voor het voortbestaan van onze soort, sociale status

als waardemeter van het eigen zelfbeeld, gezondheidsklachten

als grootste bedreiging van de menselijkheid, ik verheugde

me er al op ongelijk te krijgen van elke ongeboren foetus

Sonnet 57

Enig googelen op het internet leert me dat ik een nihilist ben

maar ik wil dit aanmatigende oordeel ten zeerste bestrijden

ik geef immers wel om waarden en moraal, en ben hoogstens een Beatlesfan

welke waarden dan vraagt een mens zich af, onbescheiden

zelfverheerlijking en personencultus, gecultiveerd op twitter en msn

is niet mijn ding, enige nederigheid is te belijden

toch blijft de bewondering voor de zinsbegoocheling en

de overtuigdheid van het eigen absolute grote gelijk strijden

tegen mijn aangeboren gevoel voor nuance en perspectief

ik wil mij graag afzetten tegen het gevaar van totalitair denken

maar onderken een grote fascinatie voor het populisme

demagogie en manipulatie als democratisch alternatief

hersenspoeling en eenheidsdenken als kerstgeschenken

ik onderwerp mij volledig aan de regels van het absurdisme