Ik heb na een jaar respijt nog eens een ex gezien
en ja, na onze breuk verging het haar precies wel goed
ze had immers geen drie extra koppen gegroeid, onze Carolien
zij droeg de zonneschijn op wat donkerdere haren, de avondgloed
weerkaatst op een nieuw brilmontuur, ik heb haar wat ontzien
het weerzien met een mooie jonge God beroert immers de weemoed
zij sprak nog altijd als een stokstaartje op LSD, ratelend als een clandestien
opgepakte spring-int-veld op een verboden goa, met overmoed
haar professioneel leven beschrijvend met rake uitdrukkingen
zakelijke gesprekspartners benaderend als een spoetnik
die door haar baas is afgeschoten met als enig doel
de zakenpartners beschouwen als loslopend wild, mislukkingen
wens ik haar uiteraard niet toe, ik ben tenslotte geen gemenerik
door haar discrete decolleté beschik ik inmiddels ook over het paasgevoel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten