vrijdag 16 maart 2012

Sonnet 59

Ik heb een vriendin die ik zeer graag zie
als ik haar anderhalve dag niet hoor,
dan breekt het angstzweet mij uit, ik bezie
haar als de incarnatie van Cleopatra en ik ben smoor
zij doet Nefertiti verzinken en voor ik haar weerzie
heb ik besloten te veranderen in een David van ivoor
in elk geval is zij de eeuwige muze van mijn poëzie
ik verlang, smacht, ik hunker, ik snak, ik bekoor
de soundtrack van mijn liefde snijdt door merg en been
zij drijft tot waanzin van oneindig geluk en breekbare smart
zij doet mijn hart smelten door te wuiven met haar lokken
zij vormt de prijsloze smaragdgroene halfedelsteen
ik wil haar smeden en gelukkig maken in haar meisjeshart
door haar zijn word ik eindeloos onweerstaanbaar aangetrokken

Geen opmerkingen:

Een reactie posten