Tasmanië, het uiteinde van de
wereld als eiland van Australië
speelt een voortrekkersrol in de
strijd tegen kanker en tabak
het bereidt een wetsvoorstel
voor om de sigaret voorgoed uit te bannen
de bedoelingen zijn goed, het
doel heiligt de middelen, maar of een
verbod alle problemen zal
oplossen is te betwijfelen
Evert Hartman beschreef in zijn
beroemd jeugdboek
“Vechten voor overmorgen” al een
sigaretloze maatschappij,
waar tabak de rol inneemt van
drugs waar woekerprijzen
voor betaald worden, misschien
niet ondenkbaar
De drooglegging van alcohol in
Amerika was ook
geen succes, de georganiseerde
misdaad schepte
miljoenen met smokkel, en
duizenden stierven ten gevolge
van illegaal gestookte alcohol,
de zogenaamde moon shine
Elke roker heeft wel al eens
proberen te stoppen,
de stichting tegen kanker pleit
alvast voor duurdere
prijzen, evolutie voor
revolutie, maar het Tasmaanse idee
is haar niet ongenegen, wat zal
leiden tot een toeloop bij de
tabakoloog
tabakoloog
Uiteindelijk heeft Stephen King
fantastisch beschreven wat
de gevolgen zijn van ontwenning
in een fantastische scene,
waar Woods probeert te stoppen,
uiteindelijk hervalt Woods in Cat’s Eye,
en wat dan gebeurt, als straf, tart alle
verbeelding, de manier om
er zeker van te zijn dat je niet
stiekem rookt
De laatste sigaret, iedereen
heeft het al eens gedacht,
maar de ultieme laatste sigaret
komt uit een scene van “Blue in the face”
waar Jim Jarmusch probeert te
stoppen, tot genoegen van elke roker
en wanhoop van de niet-roker, u
weze gewaarschuwd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten