De liefdes van een dertienjarige man,
het liefdesleven van een adolescent,
lijkt nu al zo lang geleden,
lijkt overschaduwd te worden door de zachte deken van het verleden,
maar sommige zaken zijn nog haarscherp,
de rauwe emotie, het verlangen, onbeantwoord, platonisch tot in de beslotenheid van mijn teruggetrokkenheid van mijn eigen slaapkamertje
Aan liefdes geen gebrek, al dan niet knappe leraressen, de obligate verpleegster,
speelden archetypisch een rol in mijn masturbatiefantasieën,
de oudere buurvrouw,
al dan niet met uitgebreide decolleté was een inspiratiebron,
al had ik toen niet veel nodig, zoals Jim Carrey ongegeneerd vertelde over zijn masturbatiedekentje,
had ik een levensgrote ijsbeer die ik sporadisch misbruikte,
het was ersatz, spielerei, een voorbode van een liefdesleven.
De cafébazin met haar grote borsten die wild met mijn tepels draaide,
al wist ik niet wat aanvangen met haar goddelijke attributen,
de vrouw nog een object, geen idee wat ermee te beginnen.
D eerste vriendin, of althans een poging daartoe,
een donkerharige schone op de regenbosfuif,
ingespannen stonden we in de zachte regen haast neus tegen neus, de ingehouden belofte,
maar geen raad wist ik met haar affectie.
Ik was nog bleu, moest nog verkennen, pas veel later mijn eerste kus,
maar begot ik heb mijn schade ingehaald
toen ik besefte dat vrouwen niet enkel maar vooral zijn opgebouwd uit puur verlangen en vlees en bloed,
Ach, nostalgie naar vervlogen jaren,
is slechts de uitgestelde dood,
slechts te leven in herinneringen een geleende geschiedenis,
graag schep ik terug mijn eigen verleden,
al leef ik niet meer zo intens,
die intensiteit heb ik verloren
samen met de mousse van mijn vernederde ijsbeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten