Ik schrijf vrijblijvend
zelden verblijf ik in een staat van goddelijke inspiratie
maar wie wel
eerder schrijf ik kattebelletjes
op het altaar van mijn eigen verheerlijking
in mijn eigen woonkamer
mijn eigen toetsenbord
maar met een simpele druk van de toetsen ben ik oproepbaar in exotische oorden
als Canada, Chili, China en Australië
voor ze daar behoefte hebben aan de eenvoudige woorden
van een simpele Belg
Ben ik dan wel representatief
ben ik wel exporteerbaar
als ik word gedronken en genuttigd aan een haardvuur in Maine
Ach, zoveel vragen, zo weinig antwoorden
zonde om er mijn hoofd over te breken,
de wereldverovering is mij niet gegeven
daarvoor ben ik te weinig Napoleontisch
en te weinig overtuigd van mijn eigen gelijk
Ik twijfel, en schrijf voor vrienden
voor kennissen, voor familie en exen
Ik vermink het Nederlands tot ongekende laagtes
tot een nieuw dieptepunt
in de Nederlandstalige literatuur
want sant in eigen land ben ik evenmin
daarvoor ben ik te beperkt, te weinig bedreven
in ontroeren
Introspectief staar ik naar mijn klavier,
wat nog gezegd, ik ga doen waar ik al een voormiddag naar verlang,
het nuttigen van wat oud brood geweekt in een mengsel van melk en eieren,
ik maak subiet een reuzeportie gewonnen brood met een kwak kinnekesuiker,
en supporter als zovele Vlamingen op een maartse namiddag voor Tom Boonen,
misschien heeft hij mijn aanmoediging niet van doen,
maar ik had met hem te doen,
van immens geluk naar diep verdriet
in een handomdraai.
De mens in al zijn gebreken, ik vergat er warempel mijn snode plannen tot wereldverovering door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten