Ik denk nooit meer aan jou
hoe je naar me keek
hoe je lachte
hoe je huilde
alsof morgen niet kon bestaan
Ik denk nooit meer aan jou
als ik zwijgend door je dorp rijd,
als ik onverwachts langs je huis passeer,
als ik zwijgzaam naar je deur staar
Ik denk nooit meer aan jou
want we hebben het zo gewild
rationaliteit triomfeert over het hart
waarom prijs ik me dan gelukkig als ik nooit meer aan je denk
Ik denk nooit meer aan jou
als ik in een onbewaakt moment
in schabouwelijk Nederlands
scroll door mijn lijst met namen op mijn wegwerpgsm
en te lang blijf hangen bij je naam
met de duim op de groene telefoon
Ik denk nooit meer aan jou
tenzij ik lach, huil en je vervloek
zoals de muziek beter klonk
door jouw boxen, zoals geluk
zaliger aanvoelt als gedeeld met twee
maar toch denk ik nooit meer aan jou
Geen opmerkingen:
Een reactie posten