Het is nog stil in het lege huis als ik ontwaak
mijn ogen moeten nog wennen aan het schemerdonker
ik draai me zuchtend om
en vermoed een vloek
Enige activiteit ontspint zich in het schemerdonker
4 paar trippel-trappel
de eerste kat nestelt zich op mijn buik
"is-ie al wakker of zetten we de grote middelen in?"
De eerste druppels uit de percolator
een vertrouwde geur in het ochtendlicht
de katten kennen de routine
eerst de dorstige machine, dan de innerlijke kat
die wordt bijgestaan
Ik open het blik met de vertrouwde scheur van het metaal
en word begroet door een enthousiast miauw
De pijn in mijn onderrug als ik me verhef
het vertrouwde signaal
van een ouderwordend lichaam gevangen in een onvolwassen geest
Ik denk terug aan het gesprek van gisteren
met mijn Nietzsche-adept
ik hoor een nummer en neurie het instemmend:
Het gras is niet groener aan de overkant
beter te werken in een goeie sfeer
ik slurp nadenkend wat koffie
de sfeer in een school blijkbaar nog altijd een ramp
burgerlijke bekrompenheid, misplaatste autoriteit
de samenleving in een notedop
ach, ik zit goed waar ik zit
al had ik graag wat meer verdiend
maar de mensen maken veel goed
gevangenen op het schip van de eeuwige vaart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten