Het leven spoelt voorbij
niet als een lineaire beweging
maar in een stortvloed van woeste baren en golven
die schuimkoppend en -bekkend te pletter slaan op een verlaten kust
Ik bevind mij in het oog van de storm
in een bedrieglijke griezelige rust en kalmte
die mijn onrust verbergt voor wat komen gaat
gevangen in een rimpelloze oceaan verraden door de blauwachtige schijn van een volle maan
Het leven, als ik al zo mag kijken verloopt in cycli,
de zeven vette en de zeven magere jaren zo u wil,
aanpassen mogelijk aan een veranderende realiteit
van brieven sturen in een ongunstig klimaat
laten we dan maar hopen dat NVA niet aan de macht komt
als het de rechten van werklozen beperkt
Tegenslag in het leven, rampspoed in de liefde
maar ik wanhoop niet
in jou heb ik de perfecte partner
de man of vrouw achter het scherm
die in een trage wereld
in een dans van woorden en verzen
mijn hersenspinsels najaagt
De golven verheffen zich en klotsen tegen een verlaten schip
langzaam daal ik in de golven, mijn scheepje zinkt
misschien is het dan gewoon kwestie een vissenstaart te verkiezen
boven vleugels van voorspoed
al sta ik node mijn vleugels af
met de laatste wind in de zeilen
bereik ik vast nog het vasteland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten