Vooroordelen zonder weerga

Nader komen we tot mekaar

na verloop van tijd

vrienden met voordelen

we laten ons bespelen

we vergeten ons zijn

we bemoedigen ons verleden

we vergeten onze fouten

we aanvaarden zonder vooroordelen

we is een toekomstig werkwoord

ik kijk stiekem naar je prachtig haar

ik streel ondoordacht

ik, weerbarstig element

ondoorgrondelijke maneschijn

sterrenkind

poolster

maanziek godenkind

 

ik doorgrond mijn jaloezie

ik bedonder mijn routine

ik laat je toe in mijn eigenheid

ik schrijf alleen voor jou

mijn Borgerhoutse muze

Zonder jou kom ik niet terecht

zonder jou verlies ik mezelf

in mijn eigenheid

Jij bent mijn klankbord

mijn rationaliteit

mijn zachte rede

mijn onervarenheid

Ik doe alles voor je liefde

ik mijd mijn beperking

ik laat je toe

in mijn eigenheid

Zonder jou ben ik verloren

zonder jou kan ik niet zijn

een verlangen, een behoefte

jij streelt mijn ego

jij verrast mijn ideaal

Morgen dans ik met jou de nacht opzij

samen vergeten we de morgen

morgen is alleen van ons

en een halfslachtige dansvloer

 

 

Overspelig

Ik ben overspelig

ik eet chips op verplaatsing

ver van mijn jaloerse weegschaal

ik streel vreemde poezen,

althans voor een week waren ze van mij

ik vlei me neer op een oude zetel

en verzink in een diepe slaap

ik ben overspelig

in mijn hoofd bemin ik de mooiste vrouwen

maar kussen doe ik er maar een

mijn eigen liefje

die de koffie al heeft klaargezet

als ik aarzelend aanbel

mijn slaapkop wakkerschuddend

mijn wallen maskerend

min boterhammetjes al gemaakt

mijn virtuele vriendinnen zullen even moeten rusten

het wordt tijd dat ik hen verlaat

De tijd vliegt

de tijd vergaat

ik ben weer even wakker

voor ik me terug neerleg

wsl ben ik later nog op post

voor de mooiste melodieën

maar voorlopig moet u het stellen met een oude kraker,

tis maar dat u het weet:

Nacht

De zachtheid van de nacht

het mom van de duisternis

de zoete penetreerbaarheid van het ochtendlicht

ach, hoe ik je verkies

Ik beschouw je als mijn vriend

mijn steun en toeverlaat

mijn onbetrokken partner

mijn objectiviteit

wij zullen overblijven

wij zullen samen vergaan

tot in het einde der dagen

Ik verkies je 

ik bekoor je

ik hoor je zachtjes pruttelen in mijn oor

als het bodempje koffie

in de koffiefilter in de pergolator

Je wijst me de weg

de weg tussen de klaprozen

de weg van de papaver

in Flander's fields

je bent de zon die doorbreekt

als een eindeloze glanzende maan

die scheen als volle maan op onze eerste date

Langzaam verlies ik jou

aan mijn ongedurigheid

mijn onbetrokkenheid

aan mijn jaloezie

Wat ik vermag te geven

is voor jou van geen tel

kapers moeten mannen met baarden zijn uit elke windstreek

Ik schenk je mijn woorden

mijn onvermogen tot compromis

mijn status quo

mijn overbodigheid

Besluiteloos, penetrant

ik verkies je kwade blik

de afstraffing van het laatste uur

Tinkeling-winkeling

Het is 3h 22
ruw werd ik uit mijn mijn slaap gewekt
uit een zalige onschuldige slaap
die me direct had weggevoerd
in de armen van mijn oude vriend,
morpheus in concert met klaas Vaak
door een aloud bekend gevoel
een drukkende benauwing op mijn blaas
snel naar onderen geteend
om daar de verlichting tegemoet te zien

Daar aangekomen, weerklonk een luide straal
kletterend, klaterend,
alsof ik de enige man was op aarde die ooit
een kleine tinkeling had gevoeld in zijn geslachtsorgaan
ik stel me voor dat iedereen mijn straal moet horen
groot geschapen als hij is,
let wel de klaterende straal

Ondertussen ben ik al beneden
Napoleon weet ook niet wat aanvangen
node zijn plaats afgestaan in de zetel
voor een twee-benige indringer
ondertussen ligt hij naast mijn toetsenbord
en begeleidt hij mijn aanslaan van de toetsen met een zalig gespin
het oude, harde toetsenbord
dat in weerwil met zijn ultramoderne soortgenoten
elke aanslag begeleidt met een zachte kreun,
een zachte hapering voor je weer je oorspronkelijke vorm herstelt

Hier kan ik schrijven,
hier ben ik gelukkig,

zelf al word ik hartslachtig en hardvochtig gewekt,
ik, oude man, door een tinkeling-winkeling

Napoleon spint, mijn katachtige bondgenoten in vreemde uren
ik laat me weer glijden op de zetel
liever wek ik haar niet, mijn bedgenoot
mijn mannelijke kater bijt weer in mijn tenen
zijn plaats weer in vraag gesteld
ik straal, ik ben gelukkig

tenslotte heeft hij de orde hersteld

Het gezin

De schoonheid van een gezin
de schoonheid van het leven
de gelukzaligheid van het bestaan

Leto, Timo en Fedra
kleine (b)engeltjes
peuters van het bestaan
pubers tegen wil en dank
trappelend voor het leven aan te vangen
waren we ooit niet zo zelf
om later te beseffen
dat onze kindertijd
wsl de meest onbezorgde periode was van ons bestaan

Timo, Timon, Timothy
honoring God, honored by God
klimmend op de muur van het bestaan

Fedra, Phaedra, de lichtende dochter van Minos
Kreta's eigen prachtige creatie,
althans qua naam
zorgzaam, een moeder in spe
ik wacht vol ongeduld op je eerste creatie in de keuken

Leto, moeder van Artemis en Apollo,
verbastering van Elat of Lat (Allat) = Godin
Ze heeft haar naam niet gestolen,
draait mannen rond haar kleine vinger
enkel door een inblik in staalblauwe ogen

Kim, Walesche meisjesnaam, "leider",
je houdt je kroost in toom
wellicht met hulp van Napoleon

Maar mijn favoriet is Karamel
dubbelganger van de bovenste plank,
als je snorrend aan mijn computer verblijft,
voel ik mij pas thuis
dan voelt het niet aan alsof ik speel op verplaatsing
je spinnen brengt mij thuis