Verlies

Voor Evy, Jos en Valentine:

Soms is het leven onredelijk
Soms is het leven oneerlijk
Soms is het leven als een papieren vliegtuigje

Soms lijkt het juist gevouwen
met veel zorg ontworpen
een model voor de toekomst
vele nakomelingen op zijn leest gestoeld
na jou, is de mal weggegooid

Vake, ik zal je blijven missen
je vlucht op haar hoogtepunt gestopt
de venijnige val en haar naweeën

Vrijdag was je nog in vol ornaat
stelde je nog je gebruikelijke vraag
ik lachte, de vertrouwdheid van een familiair gesprek
en zaterdag was het voorbij,
je maidenvlucht op de zeppelin
het papieren vliegtuig vloog met haar vleugels van was
te dicht in de buurt van de zon
Icarus is niet meer
als ik zou kunnen, ik noemde een zee-engte naar je
maar dat zal niet meer gaan
tenslotte was je geen mythologische Griekse held,
maar mijn voke, vader, schoonvader en grootvader

Ik blijf over met mijn herinneringen
ik schrijf voor je een tekst
ik haal herinneringen op
ik blijf achter met mijn herinneringen
de waarde van familie, geliefden en vrienden altijd onderschat
tot in mijn tijd van nood

Ik had graag nog enkele momenten
om je te zeggen hoeveel ik van je hou,
maar de grote stilte is aangebroken
als een oceaan van tranen
die zich begeeft tussen mij en jou