Alleen op den buro

Alleen op de wereld,
althans op den buro
iedereen is op werkbezoek in Macedonia
ik beman het fort

De stilte is een bondgenoot,
gevuld met frisse beats,
geen lastige e-mails te beantwoorden,
geen gestresseerde telefoontjes
al is dat als vertaler betrekkelijk relatief

Toch bekruipt me tegen het vallen van de avond
altijd een vreemd gevoel
zo heel alleen, zonder gesprekspartner
dan speel je al eens zelf een dialoog
om toch maar iemand van antwoord te dienen, al is het mezelf
gelukkig haal ik dan wel de overhand

Gelukkig krijg ik veel gedaan,
en flitst mijn e-mail verkeer
vertaling na vertaling lever ik af
tot ik ten laatsten leste stootte op de electriciteit
niet bepaald mijn vakgebied
morgen, завтра,
утре,
mañana,

is het af, beste baas,
morgen stuur ik het door zonder fout
maar vandaag moet ik snellen

Op weg naar een douche,
wat bijtrimmen, en de mooiste kleren,
op weg naar een spannende date,
die mijn maag al uren doet krimpen, 

opdat ik hopelijk vanavond nog kan zeggen: 

du er så smuk (= Wat ben je toch mooi)

en


indtil i morgen, forhåbentlig (tot morgen, hopelijk)

Alhoewel ik dek me al in,
ondekte ik daar geen puist op mijn neus,
intussen is ze uitgeknepen,
de smeerlap,
de eerste in over 10 jaar,
als ik niet beter wist,
ik voelde me terug een tiener