de nacht verstomt de straten
sluipend kruipt een rode stadsauto langs verlaten straten,
opdringerige vluchtheuvels en overbodige rode lichten
Het is nog winternacht
ik rij tussen de velden
en doorklief de kille mist
al te vroeg bereik ik mijn werkplek
6.15 is het,
ik drink nadenkend mijn koffie
ik stem de nukkige radio af
ik werk, ik creëer, ik vertaal
ik verzorg de lay-out
ik knoei, ik mors hete koffie op een wegtrekkende hand
misschien krijg ik het af
misschien vandaag,
desnoods morgen, ik beloof, ik wil slagen
morgen sta ik er weer op een onchristelijk uur
ik klaag tenslotte niet
een langslaper kan je mij uitzonderlijk noemen
maar vraag me niet om langer te blijven
daar trek ik mijn limiet!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten