Krul

Je weerbarstige krul verraadt
een opstand van speelse haartjes in een kaapse muiterij
slenterend scroll ik door je foto's
op zoek naar mijn gevoel

Vrolijk staar je me toe
een parelwitte rij rechte tanden
achter een glimlach
die mijn hart verbrandt

Ik vind geen plezier meer in mijn deernen
die anders zo vrolijk mijn favoriete pagina's bevolken
ik kan enkel denken aan mijn lievelings Gentse
met de zachtaardige pen

Ik verlang naar een bericht
een teken van je pracht
obligaat pervers mijn verlangen
groots in zijn obsceniteit
vulgair als nooit tevoren
kadul als een versleten vinyl

Ik moet je even vergeten
obsessief mijn platonisch denken
bijna had ik daar gestaan
een autostrade enkel doet ons scheiden

Waar is mijn fantasie, waar is mijn welbespraaktheid
onder haar ogen verander ik in een stotterende dwaas
moorddadig, haar opgetrokken wenkbrauw
spottend met mijn onmondigheid

ik bepaal, ik ga ten onder
voortgedreven in een wolk van onuitgesproken woorden
voor ik haar bemin
haar bleke huid rood doe kleuren
vloeit de Schelde uit Antwerpen
terug naar de Leiestad
met mezelf als aandachtige roeier
voor haar verander ik de natuur
vloeit de levensvoedende stroom terug naar de bron