Doorgewinterde duisternis avondland zonder doornen krans zonder betoog loting zonder prijzen Veranderd bewustzijn beslagen vingers en droeve verzen achterhaalde gedachten Wat baten kaars en bril tegen valsheid De waarheid en zijn rekbaarheid vermeende begrippen relatieve rust zwijg dan toch
Drie koppen groeide ze ik verlies het pleit zemelende veldslag op het marsveld van de roomse ruïnes
Ik draal tussen hoop, angst, blijdschap en verdriet beteuterde dromen ik overstijg mijn voorspelling ik ga ten gronde in het feestgedruis
Perfect geluk
immens geluk
geluk moeilijk voor te stellen
voor wie geen ouder is
en toch
De langzame aanraking
het glijden over minieme voetjes
waarbij een kleine aarzeling door het lichaam glijdt
en het minieme lichaam zich wegtrekt van de plaaggeest
Superlicht
was je
klein als een miniatuur
verkleind geluk
geluk in een notedop
al schrijf ik je naam met hoofdletter
Sterre
als een Middeleeuwse miniatuur
in een verlicht geschrift
je eerste letter versierd tot in de oneindigheid
Vandaag moeten we ook rekening houden met jou
vanaf vandaag ben je thuis
ik kijk uit naar vrijdag
dan komen we met zijn allen
die vreemde grote mensen
die samentroepen rond je wieg
met vreemde geluiden
je aandacht trekken
kinderlijk, haast infantiel
wie is dan de baby,
en wie dan het grote kind
dat weigert op te groeien
als was hij Victor
in een tragikomische versie
van Grass' meesterwerk
Waar is dan je Blechtrommel?
Waar is je tin tin drum?
Waar is je blikken marteltuig?
Ach, is het dan niet de volwassene die de tijd wil stopzetten
en je voor eeuwig wil behouden,
kleine Sterre
als het wonder dat je bent
Nog geen foto's
je blijft een goed bewaard geheim
tenzij voor ingewijden
ik wacht ongeduldig
op fotomateriaal
het bewijs van je aankomst
al kon ik het het met eigen ogen zien
je voelen, je ruiken,
jawadde,
ik geloof het pas als ik mijn eerste foto publiceer
ik ben nu eenmaal ongeloviger
dan de ongelovige Thomas,
en dat was ook al zo'n fenomeen
al doe ik het niet voor de discussie
in godsdienst geen krak,
maar ik geloof weer in de mensheid,
dankzij een kleine krak,
tenzij je later verwordt tot feministe,
kenau of ka,
maar voorlopig behoud ik nog het geloof,
en sta vrijdag weer paraat
met een vriendin, en mijn betreurenswaardige ex,
al doet ze het goed, zo zonder mij,
blijkbaar ben ik dan toch niet zo'n onmisbaar fenomeen,
als ik graag zou denken
liever had ik dat ze drie koppen groeide als Cerberus,
voorlopig, Sterre, kan je haar toch nog niet zien,
en al weet ik , dat baby's flexibel zijn,
pas toch maar op voor haar, je prachtige meter
mijn gemoed schoot weer vol
zoals zoveel vandaag
bij het zien van een perfecte boreling
bij een pakkend werderzien in een banale serie
mijn ogen welden
ik hield het amper droog
mijn stem omfloerst
mijn ogen en wimpers lastige getuigen
van een ziel die de strijd verloor
Vandaag had ik het moeilijlk
ik geef het gaarne toe
misschien was ik niet de enige
maar zo voelde het niet aan
vandaag was ik verloren
dromen gingen aan me voorbij
lastig te slapen
als je verbeelding ontrouw is
en je bedriegt met een kleurrijker partner
