maandag 31 maart 2014

Gelukkige bokkensprongen

Het hart vermag
wat geen drug kan
het vrij laten stromen van geluksendorfinen
het pure geluk dat een hart doortrekt
op een onbewaakt ogenblik

Kleine meisjes, Leto en Lisa
bezwangerden mijn ondoordringbaarheid met kleine scheurtjes
tot de zonneschijn mijn hart verlichtte

Lisa, de ondeugende kleine meid van vrienden, en ik
hadden een onheilig verbond,
vaak begroetten we elkaar met een snauw of trokken
we vreemde gezichten,
tot ze mij vandaag begroette met een boos gezichtje aan de deur
dat plots doorbroken werd door een stralende glimlach
en een simpel: "Vanaf nu vind ik je lief"

Ik kan niet zeggen hoe,
maar je maakte mijn dag
mijn weekend
en zelfs mijn week
al moet je misschien strijden met Leto om Paris' twistappel
omhooggegooid tussen 3 godinnen,
Hera, Athena en Aphrodite, voor minder zijn er oorlogen uitgevochten
al zijn jullie misschien al content met de eretitel van godin.

Uiteindelijk zullen kinderen de wereld niet veranderen,
maar je wordt er wel verdomd gelukkig van.






















zondag 30 maart 2014

Kattebelletjes en gewonnen brood met kinnekessuiker



Ik schrijf vrijblijvend
zelden verblijf ik in een staat van goddelijke inspiratie
maar wie wel
eerder schrijf ik kattebelletjes
op het altaar van mijn eigen verheerlijking
in mijn eigen woonkamer
mijn eigen toetsenbord
maar met een simpele druk van de toetsen ben ik oproepbaar in exotische oorden
als Canada, Chili, China en Australiƫ
voor ze daar behoefte hebben aan de eenvoudige woorden
van een simpele Belg


Ben ik dan wel representatief
ben ik wel exporteerbaar
als ik word gedronken en genuttigd aan een haardvuur in Maine

Ach, zoveel vragen, zo weinig antwoorden
zonde om er mijn hoofd over te breken,
de wereldverovering is mij niet gegeven
daarvoor ben ik te weinig Napoleontisch
en te weinig overtuigd van mijn eigen gelijk








Ik twijfel, en schrijf voor vrienden
voor kennissen, voor familie en exen

Ik vermink het Nederlands tot ongekende laagtes
tot een nieuw dieptepunt
in de Nederlandstalige literatuur
want sant in eigen land ben ik evenmin
daarvoor ben ik te beperkt, te weinig bedreven
in ontroeren

Introspectief staar ik naar mijn klavier, 
wat nog gezegd, ik ga doen waar ik al een voormiddag naar verlang,
het nuttigen van wat oud brood geweekt in een mengsel van melk en eieren,
ik maak subiet een reuzeportie gewonnen brood met een kwak kinnekesuiker,
en supporter als zovele Vlamingen op een maartse namiddag voor Tom Boonen,
misschien heeft hij mijn aanmoediging niet van doen,
maar ik had met hem te doen,
van immens geluk naar diep verdriet
in een handomdraai.
De mens in al zijn gebreken, ik vergat er warempel mijn snode plannen tot wereldverovering door.





zaterdag 29 maart 2014

Kinderlach

Niets zo mooi als een kinderlach
vrij, onbezorgd, zonder bijbedoeling
vrij weerkaatsend in de straten
afketsend tegen de stenen gevels

Zonder weten had ze me op 30 minuten tijd
helemaal rond haar vinger gedraaid
het kleine meisje met het gouden haar en de blauwe ogen,
waarvan de lach zo aanstekelijk is dat zelfs een ijsbeer zou smelten







Het stralende geluk
de schoonheid van een moment
heeft een mens meer nodig
niet op dit moment

Een kleine hartenbreekster in spe is opgestaan, 
Leto is haar naam

Maar ieder kind had iets speciaal
onwerkelijk perfect in zijn realiteit
het beschermende van de kleine miniman
die duidelijk liet merken dat hij die bebaarde vreemdeling
toch maar eigenaardig vond

Al heb ik een boon voor het mooie kotsende meisje
dat wat vaal weggetrokken de zetel bevolkte
haar weg zoekend in dit bestaan
maar met haar talent
is ze alvast goed op weg


woensdag 26 maart 2014

Uniform

Laaiend laaf ik me aan je lillend lichaam
latente platanen in prille balans
laatgekomen praalwagen van prachtige bilans

Geluk, bestaat ergens in een kleine hoek
een vrijgekomen glimlach van een bloedmooie vrouw
ik geef toe, een fetisj is slechts klein bier
voor mijn liefde voor vrouwen in uniform



Khadaffi, knettergek en voorbijgestreefd vermoord
in een Arabische opstand in Libische kleuren
had misschien een punt
met zijn lijfwacht van 40 maagden








Een vriendelijke dame in blauw uniform
zei me ooit met kordate stem
plaats te nemen bij haar,
begot, ik was vereerd
door haar stralende lach,
te laat bemerkte ik gezeten te zijn
in een Antwerpse combi, voorwaar

Amoureuze bedoelingen had ze allerminst
daar kwam ik te laat achter
maar voor haar aanwezigheid had ik wel een boete veil

Vrouwen in overall, een vrouw in een mannenbestaan,
vormeloos maatpak van de werkende klasse
had ik me maar niet geconcentreerd op je heupwiegend vertrek,
dan had ik je niet zo nagestaard
mijn pittige arbeidster in uniform
had ik je in bed,
ik nam je ter plekke in je blauwe werktenue

Vrouwen in maatpak doen het echter niet,
val ik dan niet op een dominante vrouw,
is het mijn versie van castratieangst
niet te vallen voor een ballenbreekster

Vale vermogendheden van vunzige verlangens
verzamelen voor vleselijke vrijheid
vermag vermoeden niet vermijden
vanzelfsprekend verpakt in verloren woorden
vanachter vanvoor
vermeden plezier