Conventioneel

Verzande uitstraling
karnemelk-adept
gewonnen brood- afficionado
bloedpens-maniak

Conventioneler
gewoner
couranter
alledaagser

dan gesneden brood

Wat is dan de banvloek van de goegemeente
de veroordelende blik
het achterbakse gepraat en geroddel

Antwerpen en Aartselaar een voorschoot groot
wereldstad in haar provincialisme
ontrukt aan de bochten der schelde
waar is dan mijn beierende kathedraal
waar dan mijn frisse pint

De anonimiteit van de havenstad verguldt me
niets zaligmakend tenzij opgaan in de massa
ik ben slechts een jongen uit de Boomse klei
niet gemaakt voor het verdragen van een kwade blik

Waar een politiecombi passeert in een stille nacht
en je tergend traag volgt in een kerkweg
als je sigaretten haalt om 3 uur

daar is het kwaad toeven
daar is het leven me te blasé
daar verzand ik in mijn dromen

De hang naar het rebelse
naar de onvenconventionaliteit
slechts een vluchtweg voor een kleine jongen
die is opgegroeid in zijn dromen
verloren in een boek
gezeten in de heksenkring van sparren

Wat doe je tenslotte met een vriendin
die niet drinkt,
dan eeuwig nuchter de liefde bedrijven

Zon

Ik hou nu eenmaal van de zonsondergang

niet geforceerd romantisch met zijn twee
maar in alle eenzaamheid
wil ik wel eens ontroerd raken
door het verzaken van de dag
het vlieden van het licht
Apollo die zijn dagtaak beeindigt
om over te geven aan het maanzieke lunair gestel

Niets mooier dan die korte tijd
waarin zowel maan als zon
strijden om de heerschappij
ach, ik kon evengoed schrijven over het aanzingen van de maan
het huilen van de wolven

Maar ik ben een fan van wenskaarten
van schilderijen in al hun zonnelicht
de zon mag er zijn, de warmte achterwege gelaten
een koude zonnedag, dat is mijn dada
het spaarzame licht dat mijn ogen doet opensperren

Ooit danste ik de morgen in
gebiologeerd door die gloeiende schijf
ooit wordt ze onze ondergang
als haar hebzucht het wint
en ons allemaal verslindt
tot dan blijf ik je grootste fan
mijn zon
al of niet rood, of oranje
want geel is niet mijn ding

Gaat het dan om de aanbidding van de nacht
mijn duistere kant
de voorbode van zoveel heerlijkheid
een warme nacht onder warme dekens
laat het ons hopen
naakte lichamen in een zweterige paringsdans
kan er iets mooier zijn
ik geloof van niet
tenzij misschien het kronkelen van lichamen
in vrijpostige poses
op een kleine dansvloer
in een obscuur café

Nee, zon, je blijft mijn zaakwaarnemer
de manager van mijn dromen

Experiment

Ik praat totaal naast de kaart
ik ben van de zaak

ik vergetel het bezingen van de heid
besluiteloos draal ik geslagenen te neer
ik spit onder Delft
vermetele woordenspinnerij ten eenvoude van de kost

Experimenteel snoeven, het simplistisch verbond
Lucebert rondt draaitjes in mijn hoofd
Vlaamse staarderij rond de navel, potstoof met bier
Rosbief,  erwtjes en kroketten 
De geboorte van de schedel, Athena in een vluchtige vogel

Doe maar Nederlands glorie,
zachte herinneringen schedelen mijn overspoeling
de ontroering, guy op de nos,  talige opschepperij
mijn overvleugelde hersenen, mijn verstand beperkt

Ik moet een einde volzinnen
een post fotograferen
een bid aanvrouwen
de blaas aantochten