Lange tijd was werken een illusie,
een zoete droom om na te jagen.
Maar nu ben ik al een tijdje aan de slag,
en sta ik terug met beide voeten op de grond.
Werken is voor mij een noodzakelijkheid
voor zelfbeeld en sociale status.
Toch zou ik willen dat het mij meer met vreugde
vervuld, dat het mij gelukkig maakt.
Werken doe ik alleen voor het financieel gewin,
zonder geld is het immers bar leven.
Werken om daarna goed te leven,
en al je genoegens te vervullen.
Graag zou ik enkel leven van de opbrengst
van mijn pen, toch moet ik tot mijn spijt
betreuren, dat zoiets heel moeilijk wordt.
Beter kan ik mij schikken naar de realiteit.
Mijn creativiteit moet ik dan uiten na
mijn uren in het schrijven van gedichten.
Toch zal ik u meteen bevestigen, dat aan mij
nooit een werkmier verloren is gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten