woensdag 14 december 2011

Eulogie van een parkeerwacht

Normaal ben ik geen agressief type
assertiviteit is voor mij vaak al een brug te ver
toch droomde ik vandaag over een nette ontploffing
en fantaseerde ik over kogels keurig in het hoofd

Bij het woord parkeerwacht denk ik aan kleine
mannetjes met een mieterige snor, over gefrustreerde
vrouwen die gered worden van de werkloosheid
door het lastigvallen van burgers met een parkeerwens

Grommelend betaal ik mijn zoveelste boete, zo verdwijnt
mijn al te karig loon in de handen van Da Vinci, die me
door mijn angst van een rechtszaak dwingt tot
het uitbetalen van mijn duurverdiende centen.

Bij parkeerwachten stel ik me Nietzsches Untermenschen
voor of de bewakers van das Experiment, graag schrijf ik de
eulogie van een parkeerwacht met de woorden, hij kon er ook
niets aan doen, veel jobs zijn er niet voor iemand met zijn profiel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten