Elke morgen kom ik naar beneden naar
een bevreemdende afgetuigde boom, de plastic
boom heeft met ruim verschil de strijd verloren
tegen de kat die ik liefkozend den duvel noem.
Takken troosteloos naar boven in een
ontnuchterende eenzaamheid, kerstbollen
overal verspreid over mijn living, wat overblijft
is een haveloze plastieken restant van de kerstgedachte.
Nu wordt het echt tijd om haar te verbannen,
voor haar is er geen plaats meer in de kerststal.
Dat ze haar strijd tegen de commercialisatie
van Kerstmis maar gaat voortzetten in de garage.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten