Dromer

De wereld vervreemdt
afgesneden van de werkelijkheid
in constante irrealis

ik benijd de normaliteit
het alledaagse
hoewel ik couranter ben dan gesneden brood

Vreemd, ik voel me vreemd
ik voel me onbegrepen
kristalheldere navelstaarderij

ik houd mij staande
ik conformeer
niets zo fris als het gewone

Vermoeiend, sprakeloos
ik benader mijn ideaal
de bohémien-kunstenaar
die als Elsschot
werkt in loonverband
loonslaaf ben ik amper te noemen
ik geniet
ik ben op mijn gemak
ik voel mij goed
ik ben op mijn plaats
wars van alle kwaliteiten
wars van mijn geestdrift

Ik moet volhouden
poëet zonder talent
zonder fraaie woorden
maar met liefde voor een hobby
die hem vervoert
die hem gelukkig maakt
al schop ik het niet ver
al word ik niet erkend
de paradox van de waardering

Ik hem hem broodnodig, in mijn onverschilligheid
hobby van eenzaten
liefde van zonderlingen
wanneer kom je mij van pas

Ik schrijf e-mails, berichten
ik versier
ik kom nergens
tenzij in mijn fantasie
die heviger wordt door mijn ongewild celibaat

Geen liefde voor de dichter,
voor een hopeloze dromer
daarom zeg ik beter: ik vertaal
ik vorm woorden om van beroep
dan te zeggen
ik droom van woorden
van het perfecte vers
van het perfecte gedicht
van het perfecte kortverhaal

ik zal mijn droom nooit bereiken
mijn eigen ergste criticus