woensdag 28 november 2012

The times, they are changing

Ik rijd graag met de auto
ik kan totaal ontspannen als ik een ritje maak
toch merk je daar ook de toegenomen nervositeit
en agressiviteit, mensen snijden je de pas af,
slalommen ongedurig tussen geparkeerde auto’s,
als je iemand afzet, wordt je getrakteerd op fluitconcerten
in de vorm van een claxon ouverture

De maatschappij verhardt, het is binnenkort ieder voor zich
de gefortuneerden tegen de arme luizen, de werkenden
tegen de klaplopers die geen poot uitsteken

Het ACW is teruggefloten hoor ik op de radio,
althans de ACW-vleugel van de regering, ik kan
een lichte glimlach niet onderdrukken, het laatste restje
verzuiling wordt weggespoeld, Vanackere wenst niet te
reageren, eerst verhaal halen bij zijn broodheren

De belastingbetaler laten opdraaien voor het Dexia-debacle,
in de vorm van ARCO-aandelen, het gekronkel was ongezien
van CD&V-slangenkoppen, Leterme en Vanackere op kop,
jammer genoeg voor de kleine spaarder, maar zelfs de CD&V
staat niet boven de wet, tenzij ze nog een deus ex machina
tevoorschijn toveren, wat ik hen nog wel zie proberen

De wet is flexibel, als je een oranje partijkaart hebt,
de belastingbetaler slechts een melkkoe die je
machinaal kunt melken, al weten de melboeren
u wel te vertellen dat dat het zout op de patatten
niet meer opbrengt, maar de melkplas die wordt
gegenereerd is nog net voldoende voor wat zelfbediening






dinsdag 27 november 2012

De ideale partner

Intelligentie is overrated
hoewel verstand erotiseert als geen ander
tot het tegen je wordt gebruikt
in een duel van meningen of een ordinaire ruzie


 
Is schoonheid dan de maatstaf
schoonheid is leuk als ze met jou flaneert over terrassen
en je afgunstige blikken van mannetjesdieren kruist
maar schoonheid is dodelijk
als je merkt dat je niet haar enige aanbidder bent
en je wordt gedegradeerd tot een vulgaire hoorndrager



Is karakter dan alles wat telt?
een pittig, dominant, overheersend karakter
ben ik daar wel naar op zoek??
ik wentel mij in al je prachtige kleuren
maar ben bang dat ik in je schaduw verdwaal

Is gelijkgestemdheid dan een criterium
complementaire interesses complementeren elkaar
maar toon ik nog interesse in jou als ik jou na
een tijd ga zien als mijn siamese tweelingzus?
Is haar dan mijn fetisj?
ik val op haar, het valt niet te ontkennen
zwaait een vrouw vrolijk met haar haar, ik ben verkocht
mooie glanzende haren in het ochtendlicht
ik ben aan je verknocht als een kameel
aan zijn woestijn, zonder jou kan ik niet leven
een kale kop zegt mij niets, gelukkig val ik niet op mannen





 
Ach doe niet zo overdreven, staar haar niet na
tis enkel hoe het zonlicht speelt in haar haren
maak dat een ander wijs
Val ik dan op borsten of op benen
natuurlijk op allebei, zo oppervlakkig ben ik wel
zo wandel je in mijn fantasie
op prachtige benen voorbij
 



Weet je, het meest ben ik nog op zoek naar intimiteit
en vertrouwdheid, het feit uren te kunnen babbelen,
haar te zien als je beste vriendin met de leuke
bijkomstigheid dat je achteraf met haar in bed belandt
 
 

De uitgestrektheid van het onbehagen

Ik benijd de nacht
de sluier van stilte en duisternis
die zich langzaam alsmaar verder uitstrekt
over ons bevattingsvermogen

Ik benijd de stilte
het ondoordringbare tapijt van zwijgzaamheid
waar enkel mijn tokkelende vingers het
onuitgesproken verbond verbreken

Ik benijd de duisternis
zwart strijk je neer over alle streken
onwelvoeglijk likkend aan fonkelende sterren
en een onzichtbare maan

Ik ben onbeslist maniakaal in mijn onvermogen
jou te controleren, het omfloerste licht
van een brutale lamp mijn enige afweer
tegen je dictatoriale alleenheerschappij

Ik probeer je te doorboren,
ik penetreer de donkerte obscuur
mijn gedachten dwarrelen als verlichte sneeuwvlokken
tegen een robijnrode muur van zorgen
 
Vannacht bereik ik geen oplossing,
zwevend over verre landerige landen
ik benijd je lieve nacht,
troosteloos zonder geweten
al doorzoek ik de uithoeken van een verloren ziel
een cynische uil op strooptocht

Ik weet wat te doen,
maar heb schrik van de causaliteit
de uitgestrektheid van het onbehagen
is me weer te vlug af, de logica zuiver
ik hul me in schaduwen en spreek met gekunstelde tong
als de realiteit me morgen in haar wurggreep houdt








Ik schrijf zoals altijd teveel woorden
om het onzegbare te verwoorden
ergens tussen mijn verzen
ligt de waarheid als een parel


Apathie.

Ik VOEL het gewoon niet.

Alleen soms wat verdriet.



De zon schijnt en de vogels fluiten,

maar het komt niet bij me binnen.

Ik kan mijn gevoel nergens meer vinden.



Vreemd, het lijkt alsof ik de dingen scherper zie

dan voorheen.

Alsof ik me meer bewust ben van iets

dat zo vanzelfsprekend leek.



Maar wat ik niet meer kan voelen

zijn de kleuren die deze wereld rijk is

Ik voel alleen een intens gemis

 

Lon Pennings

 

maandag 26 november 2012

Patroon

Beste werkgever, ik daag u uit
zorg voor mij vannacht zonder voorga
een job is alles wat ik vraag
ik lig op mijn knieƫn, als een onbetrouwbare man
voor zijn bedrogen bloedmooie vrouw,
please, geef mij nog een kans

Die job bij het OCMW
die lijkt me wel heel interessant
ik heb de expertise, ben vatbaar voor het doelpubliek
anders klop ik vanzelf bij u aan

Wat meeval zou wel leuk zijn
als ik ’s nachts opsta om ongeduldige katten te voeren
die geen besef hebben van mijn smeekbede
en enkel oog hebben voor hun groezelig voer

Als ik later genoeg verdien, ga ik mij als Hemingway
verdrinken in mojito’s op Cuba, ik schrijf enkel wat
voor het thuisfront, met mooie foto’s van azuurblauwe
baaien, misschien leer ik zelfs om te vissen op
blauwvintonijn of marlijn

Maar voorlopig zet ik mijn toekomstplannen nog in wachtstand
ik geef u mijn beste jaren, mijn sprankelend verstand,
mijn onverdroten enthousiasme en dynamisme, ik plezier
me wel met een vakantie in de Ardennen en wat dennenlikeur










Straatrace

Straatrace eist een jong leven te vroeg
tol van snelheidswaanzin uit de kroeg
ik tik je aan daar
overdreven staar
Magere Hein zit nu aan het roer