en vervlogen zelfonderzoek, langzaam strek je je slaperige
tentakels uit die plakken tegen mijn slapen, moedwilig
trek ik me terug uit je grijparmen om de dag in te luiden
De bezwering doorbroken, ogen die hardnekkig moeite doen
terug toe te vallen, ik kijk naar buiten naar een duistere tuin,
in de verte gloort de horizon optimistisch, ik begin contouren te
herkennen van moderne architectuur, steen voor steen herwin ik
terrein op de donkere metgezel
Mijn kat geeuwt ostentatief, is dit wel een uur om op te staan,
ze verlaat haar geliefkoosde stoel om al elegantie zich
voort te slepen naar haar keuken waar haar etenskom staat,
ik ben slechts een indringer, zij is de echte koningin
in het rijk van de nacht
Bij gebrek aan een zondagskrant haal ik mij het nieuws
voor de geest, Filip in een gearrangeerd huwelijk, de prinsenkinderen
verwekt in vitro, mijn vriend in een huwelijkscrisis, ik bepaal
mijn prioriteiten, allicht zal ik niet bellen naar het paleis om te
informeren naar de geestestoestand van Matil, ik zucht, heeft
het schip met het Spaanse graan de orkaan doorstaan, tongbreker
in Antwerpen maar hopelijk niet op het zuid, de Antwerpse haven
wenkt voor hovaardige schepen op zoek naar een verblijf in de
hanzestad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten