dinsdag 2 oktober 2012

De nacht

De nacht blaast haar onhoorbare adem uit
ik droom weer onaantastbare dromen
van succes en ruchtbaarheid, roem en glorie
groot ben ik in mijn verbeelding, een reus in mijn eigen recht

Muizenissen vertroebelen mijn realiteit
ik ben slapende wakker en droom van grootsheid
erkenning voor mijn wezen, soelaas voor mijn onrustige geest
vrouwen werpen zich aan mijn voeten zoals het eens
was als mooie jonge god maar niet meer als straatarme dichter

Ik droom van verre landen achter mijn stabiel flikkerend scherm
vastgeklonken in mijn eigen kerker van onbenulligheid
de nacht is me altijd genegen, de inspiratie mijn muze
ik zucht, kus de eeuwigheid en blog mijn toekomst in

Ik droom weer mijn ongrijpbare droom
en probeer het nekvel van de werkelijkheid te grijpen
al is het maar voor even, tot ik gaandeweg besef
dat de droom vruchtbaarder is dan enig verzonnen universum







Geen opmerkingen:

Een reactie posten