zorgenrimpel, mijn aangezicht vertekend, mijn ogen
lijken wel doffe uitgedoofde vulkanen waar ooit het
eeuwige vuur brandde, mijn mond samengetrokken en
benepen, financiële zorgen als de dooddoener voor joie de vivre
Ik zoek koortsachtig naar een oplossing, ideeën
weerkaatsen en worden afgevoerd naar een kerker
tot de wanhoop ze ooit zal bevrijden, irreëel
en crimineel de stopwoordjes van een paniekerige geest
Lusteloos controleer ik mijn e-mails, de afwezigheid van
antwoorden bezorgen een branderig gevoel, de onrust
raast in mijn borstkas, maar uit zich in een koude treurnis,
alsof mijn geest me beschermt voor de nakende onverschilligheid
De vermetele onrust vertroebelt mijn geest en bezorgt me
slapeloze nachten, rillingen gaan door me heen als ik
mezelf aanschouw, de pessimist waarschuwt voor een
koude winter, kan ik nog meer doen, ongetwijfeld, maar
een vermoeide geest straalt enkel doemdenken
uit, ik zoek troost in mijn schrijven, onuitgesproken leed
verzwaart de ziel, ik bedrijf mijn blog als ware het een sexy vrouw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten