Gedichtje
voor Igor
Ik neem
afscheid van Igor,
die
binnenkort Izzy gaat heten
tenenkrullende
schattigheid vermomd in een zwart-witte bontjas
ik zal je
warmte missen in de kom van mijn benen
ik zal je
schijnaanvallen missen
en je
zachte liefdesbeetjes
binnenkort
ga je naar een beter leven
verhuis je
naar een vogelvrij bestaan in Stekene
je dient
als verwerkingscadeau voor een overlijden
hopelijk
maak je ook daar je gekke bokkensprongen
breng je
zachtheid en liefde voor de gekwetsten
als ze
achter jou je onzindelijkheid bestrijden
ik heb zin
om het onvermijdelijke uit te stellen
misschien
laat ik je nooit meer vertrekken
ik stoot me
voor de kop dat ik je heb weggegeven
maar
belofte maakt nu eenmaal schuld
je zachte
dons begraaf ik tussen mijn wangen
ik verlies
mijn cyrano tussen het neuzen-neuzen
ik streel
je in de kom van mijn handen tot je spint
afscheid
nemen is een zachte dood, een beetje sterven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten