Malcontent

25 mei 2014

berucht als de dag van de moeder der verkiezingen

heeft een muis gebaard,

verandering in de grond geboord

door de oekazes en het koude njet uit Wallonië

NVA terug aan de zijlijn

haar poging tot staatsvorming ontoereikend

maar samenwerken met de duivel

de baarlijke dan nog,

is enkel een voorrecht voor advocaten

Kroniek van een aangekondigde mislukking

CDH verwerpt het onderhandelingsrapport op basis van inhoud weliswaar

choquerend om te zien dat veel zal terugkomen in de PS onderhandelingsnota

een andere mogelijkheid is er niet

De traditionalisten kunnen niet meer verder,

Wallonië verwerpt de Vlaamse democratie,

en zal niet meer terugkomen op haar beslissing.

Enkel nog een massage met postjes ontbreekt

voor gehaaide carrièrejagers

zonder toekomstvisie tenzij voor hun eigen portemonnee.

Het voorbeeld Dehaene maakt opgeld:

visionair/realist/lid van raden van bestuur.

Het echte geld zit bij de ondernemingen,

voor wat zilverlingen is de ziel van een politicus

eenvoudig te koop.

Wat verwacht ik dan nog,

niet al te veel,

enkel een voortzetting van het status quo.

Valt er nog te praten met onze zuiderburen,

of is dat te pessimistisch,

Flupke is aan zet,

de informateur afgeserveerd,

zonnekoning II mag het proberen,

of wordt het de ex-baas van Unizo, de NV Peeters,

tenzij iemand anders nog het veld wordt ingestudeerd,

in een vooraf ingestudeerde schijnaanval.

Ik stoor me aan de hypocrisie,

de transparantie,

de slangenkuil van de politiek.

Hebben verkiezingen nog zin

in een gescheiden democratie,

voor volgende keer zie ik het somber in,

tenzij de PS enkel in de mislukking van haar tegenstander  

een Pyrrusoverwinning ziet.

Laat de arrogantie maar achterwege binnenkort,

een draagvlak is er niet,

althans geen democratisch,

dat moet men ook wel zien aan de oever van de Samber.

Nog even geduld,

en we zijn wel klaar met de holle toeters van de democratie,

laat ik mij maar afkeren, wat had ik anders verwacht

van liefhebbers van de macht.

Graag ben ik een luis in uw pels,

als geboren anarchist met een voorliefde voor Goethes Faust

en Machiavelli's Il principe,

voeg er nog een snuifje Anmal Farm aan toe, een wolkje Brave New world,

het vooruitgangsoptimisme maakt school, 

de socialisten hebben het land gered van de ondergang,

maar tegen welke prijs.

De duisternis dreigt alweer, economische besparingen en stilstand,
tenzij het ondernemingsklimaat draait,

zal de regering in woord en daad worden tegengewerkt door CEO's.

Tenzij er valt te praten met Peeters,

hun gedoodverfde kandidaat bij gebrek aan een valabel alternatief.

De vakbonden kunnen gerust zijn,

het gevaar bezworen,

de Beweging.net, ik krijg het amper uitgesproken,

kan er gerust op zijn,

wij zullen wel betalen voor de misstappen in het verleden,

en de uitwassen van de regering Leterme-Reynders,

maar oh nee, krijgen we nu niet meer van hetzelfde,

de doofpot wordt gestoofd met een klontje boter

en suddert al op het paleis.

Graag was ik uitgenodigd daar voor wat stoofvlees friet,

maar ik stel het wel met wat restjes,

ik besluit: 

België is ondanks de tegenstand wederom gered

door het genie van de politieke klasse.