maandag 30 juni 2014

Zwijgen is platina, spreken is goud en dichten is zilver

Als alles al gezegd is, en beter dan je het ooit zelf zou kunnen formuleren,
dan doe je er soms beter aan ootmoedig te zwijgen,
maar zou ik dan ooit nog kunnen spreken,
als een beeldhouwwerk me passeert?



Als de wereld me vergeet,
als ik brandend onrecht wordt aangedaan,
laat me dan preken
en aanhoor mijn smeken.



Als ik word gebrandmerkt,
voor wat ik ooit deed,
 voor wat ik aan het doen ben, of wat ik nog moet doen,
sluit dan even de ogen en tel tot 10.


Als de wereld je oester is,
waarvan je de rauwe, ziltige smaak nog moet ontdekken,
vergezel me toch op mijn tocht.


 Mijn zoektocht is lang en zonder succes,
tot ik een elf ontmoet,
met onuitspreekbare naam,
tenzij in mijn geest, mijn verlangen en koortsige dromen.



Duizenden woorden, slechts een waarheid,
die ik nauwelijks vind
tussen de leugentjes om bestwil.



Ik bezing het verleden, verheerlijk het heden en benijd de toekomst
in de dromen van velen
en de flauwe onbereikbaarheid van mijn creatieve utopie.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten