De zachtheid van de nacht
het mom van de duisternis
de zoete penetreerbaarheid van het ochtendlicht
ach, hoe ik je verkies
Ik beschouw je als mijn vriend
mijn steun en toeverlaat
mijn onbetrokken partner
mijn objectiviteit
wij zullen overblijven
wij zullen samen vergaan
tot in het einde der dagen
Ik verkies je
ik bekoor je
ik hoor je zachtjes pruttelen in mijn oor
als het bodempje koffie
in de koffiefilter in de pergolator
Je wijst me de weg
de weg tussen de klaprozen
de weg van de papaver
in Flander's fields
je bent de zon die doorbreekt
als een eindeloze glanzende maan
die scheen als volle maan op onze eerste date
Langzaam verlies ik jou
aan mijn ongedurigheid
mijn onbetrokkenheid
aan mijn jaloezie
Wat ik vermag te geven
is voor jou van geen tel
kapers moeten mannen met baarden zijn uit elke windstreek
Ik schenk je mijn woorden
mijn onvermogen tot compromis
mijn status quo
mijn overbodigheid
Besluiteloos, penetrant
ik verkies je kwade blik
de afstraffing van het laatste uur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten