Belfast

Ik droom weg bij je naam,

Béal Feirste,

escapisme is mijn deel,

moderne stad met een zwaar verleden, 

symbolischer kan het haast niet zijn,

voor een man die een rugzak vol bagage met zich meebrengt,

The troubles waren je deel, maar laat je nu achterwege,

katholieke en protestantse wijken gescheiden door schilderingen en graffiti

en misschien nog onderhuidse haat,

laat me maar even dromen om een nieuwe stad te verkennen,

mijn koffers zijn nog net niet gepakt,

om have en goed achter te laten,

ook in Belfast vind ik beslist wel bier, vodka en mooie deernen.

Ach voorlopig ben ik nog niet weg,

maar ik hou het hier stilaan voor bekeken,

inspiratie en creativiteit kan ik ook vinden aan Belfast Lough.

Misschien vind ik mijn liefde voor Antwerpen terug in den vreemde,

als de heimwee om zich heen grijpt,

maar voorlopig kan ik enkel stellen blij te zijn

sommigen niet meer te moeten horen,

als is een verbinding snel gelegd

in deze geglobaliseerde wereld.

Misschien is het goed voor mijn ontwikkeling,

mijn universaliteit,

al kan ik mij evengoed niet voor stellen bepaalde mensen te moeten missen,

zowaar, als het mij lukt in te schrijven in een nieuwe Ierse traditie,

al ben ik dan in de UK,

misschien leer ik je dan naar waarde schatten als ik je enkel zie op mijn scherm,

als een ex die schittert als een robijnrode steen.

De beer en het vel,

ik ben nog niet weg,

maar den vreemde trekt aan mij als nooit tevoren,

als ik er vandaag niet in slaag,

misschien morgen of overmorgen,

een nieuwe wereld roept als de oude je ongenegen is.